ดวงดาวยลส่องให้      นภางาม
กะพริบวะวับวาม         แจ่มแจ้ง
ต่างจากใจรักแล้ง      ดูดดื่ม จริงนา
ฉ่ำเอยเคยหวานปลื้ม  ลืมแล้วรักนวล

ฤทัยกำสรวลเศร้า       โศกเอย
เพราะหลงน้ำคำเคย    เคียงเคล้า
ทุกทิวาร่วมเย้า             แยบยล
สร้างห้วงจิตกมล          ก่อเริ่มรักจริง

ทุกสิ่งเริ่มโจ่งแจ้ง       ใจนวล
เมื่อพี่ไปไม่หวน         คืนหา
เคยมอบให้สัญญา     หญิงจำ
คราเมื่อลืมกระทำ      ถ่องแท้พ่อเอ๋ย

ทรามเชยมองแสงดาว   พราวพร่าง
เก็บเหงาเป็นตัวอย่าง    อยู่ใกล้
ต่างฟ้ามีดาวให้           ซาบซึ้ง เพลินนา
หัวใจก่อนนิทรา           มีฟ้ากับดาว

สิริวตี

อาวรณ์ถูกซ่อนไว้       มิดชิด
คงแต่มีลิขิต                อย่างนี้
คิดถึงคร่ำครวญมี      ยากบอก
กานท์ส่งมิลวงหลอก  รักแท้จริงเสมอ

ดึกเพ้อระลึกครั้ง         อดีตกาล
มีมากทรงจำวาร        ร่วมสร้าง
ฤดีประหวั่นพลาง      ถึงพ่อ
ความรักบ่ลืมหนอ     มอบแล้วมิเอาคืน

สิริวตี

ยามไกลคนึงแท้นัก           คนดี
อยากเร่งเพลามี               มอบน้อง
ชีวันแต่เราสอง                 มิห่าง
รักพี่มิเคยร้าง                  ดั่งนี้ฤดีเผย

สิริวตี

ช่วงนี้อารมณ์ดีอ่า แหะๆ,,,,ทนเลี่ยนๆหน่อยนะ คริๆๆๆ
 

ยลความเสริมแทรกให้    ตรองคิด
เฉกท่านบอกแนวศิษย์    แจ่มแจ้ง
ประพันธ์นุชแสดง         บ่กลั่น งามเฮย
เหมือนเมื่อวันวานนั้น     ช่วยชี้นวลสมร

อาทรเถิดวอนไหว้        แวะเชิญ
โคลงเฟื่องฟูดำเนิน        อยู่ได้
ผูกคำผ่องอำไพ            เป็นหลัก
มากพระคุณยิ่งนัก         นิ่มน้องกตัญชลี

สิริวตี

 

เดินดงดอยดื่นดั้น      บรรเลง
นกนั่นขันเป็นเพลง    ชดช้อย
นางนวลแน่มิเกรง     ใครอื่น
ปากพร่ำพรอดหยดย้อย  แจ่มแจ้งรับอรุณ

บุญคุณหากว่าให้      อย่าทวง
แถมอย่าทำมาลวง    เล่นลิ้น
ลืมลืมอย่าแหนหวง   มากเรื่อง
เข็ดขัดอาจแดดิ้น     ทิ่มจ้วงตับไต

วิริน
๓/๑๒/๕๙