หวนรำลึกถึงวันเคยพบหน้า
สุดอุตส่าห์พาเที่ยวทุกแห่งหน
ใจเคยปิดถูกเปิดเตลิดคน
มีความสุขเหลือล้นในห้วงรัก

พอแฉล้มแกล้งถามถึงความคิด
พี่ก็มิดมิเฉลยเลยหน่วงหนัก
ทางที่สร้างเอาไว้ให้ทายทัก
ช่วยประจักษ์ข้อสงสัยไฉนเลย

ทุกวารวันผันผ่านช่างงามหรู
ดังเป็นคู่สกุณางามผ่าเผย
ล่วงชมชิดพิศไพรคล้ายคู่เชย
ยากจะเงยมองฟ้าท้าความจริง

เหมือนดังช่วงคืนวันฝันเราสอง
ที่หวังปองมองเห็นเป็นทุกสิ่ง
อยากสงวนซบไว้แนบใจอิง
และจะขอรักยิ่งนิจนิรันดร์

สุขสุดท้ายปลายทางช่างหวานเหมาะ
มาจำเพาะช่องว่างเริ่มห่างหัน
ใจก็คิดบิดเบือนเตือนสารพัน
และก็คงถึงวันที่ร่ำลา

ขอจบหลักรักสุดท้ายที่กายนี้
หวังคนดีเคียงขวัญดั่งฝันหา
ร่วมจดเจิมทุกห้องใจไปบูชา
รักสุดท้ายอันทรงค่าของชีวิต

สิริวตี