หนาวน้ำค้างพร่างพรมบนผืนหญ้า
ดาริกาแวววับระยับสรร
เมฆเลื่อนลอยเรียงรายล้วนพรายพรรณ
แสงพระจันทร์จับแจ่มแช่มฤดี

ลืมความทุกข์สุดแสนแค่นความโศก
ว่างเว้นความวิปโยคทุกถิ่นที่
เติมเต็มหนาวพราวนภาทั้งราตรี
รออรุณพรุ่งนี้อีกหนึ่งวัน

สิริวตี

กว่าอรุณหมุนครบบรรจบถึง
พี่คนหนึ่งคงร้าวตัวหนาวสั่น
แม้นได้รับกอดอุ่นหนุนแขนกัน
เวลาสั้นหรือยาวยอมหนาวตาย

 

แซวกันเล่นนะคร้าบ!

จะยอมเหน็บยอมร้าวยอมหนาวสั่น
เพราะแขนอุ่นคืนนั้นไร้ความหมาย
จะอยู่อย่างไร้กอดจวบวอดวาย
เพราะรักแท้ของชายไม่มีจริง
สิริวตี
 

ยินดีให้แซวค่ะ เล่นต่อกลอนกันสนุกดี ไม่คิดมาก^^

เพราะไม่เคยประสบพบของแท้
ตะละแม่เลยเห็นเป็นผีสิง
กอดพี่สาวจ๋าอย่าประวิง
จะรู้ว่าน่าแอบอิงเสียจริงเชียว

 

ขอบคุณขอรับ 

รักแท้แท้ที่เห็นมีในโลก
หากว่าไม่อุปโลกให้หวาดเสียว
ก็คือรักจากแม่แท้จริงเจียว
ไร้กุมเพาะเกาะเกี่ยวข้อกามา

และรักแท้อันไร้จิตสำนึก
เปรียบโคถึกชวนหวั่นพรั่นนักหนา
รักตนเองเลิศล้ำนำชีวา
ทั่วโลกาจะไร้ทุกข์สุขนิรันดร์

สิริวตี

รักธาราภูผานภากาศ
จตุบาทมัจฉาทั้งสวนสระ
ทินกรเฉิดฉวีดังวีระ
รักระดะดาราดั่งตาใจ

ธรรมชาติงดงามตระการกรอง
รักเรืองรองสมสุขทุกสมัย
คือรักจริงนิรันดร์สราญใจ
จักเลื่อมใสได้อบอุ่นทุกเพลา

สิริวตี
 

แผ่นหลังทาบผืนเสื่อเมื่อเหน็บหนาว
อาบแสงดาวใต้น้ำค้างพร่างพรมหญ้า
ในอ้อมกอดราตรีสุขชีวา
ความหนาวมาเยือนทีไรชื่นใจจัง

เห็นน้ำค้างพร่างพรมหญ้าเมื่อหน้าหนาว
ยังระยับแวววาวพราวความหลัง
เคยประคองคู่เรียงเคียงกันฟัง
กระซิบซาบของสวรรค์ทั้งชั้นฟ้า

สิริวตี

เมื่อน้ำค้างจางหายก็คลายหนาว
ที่เคยร้าวหัวใจไหวผวา
กลายเป็นพบสุขีทุกทิวา
กี่นิทราขอเก็บไว้ฤทัยปอง

แวววะวับน้ำค้างข้างแรมฝัน
อย่าผกผันผินไปไกลเราสอง
แนบกมลยลไสวทั้งใจปอง
กอดประคองฉ่ำประชิดมิคิดวาง

สิริวตี
 

เก็บน้ำค้างรำเพยมาเปรยให้
แนบจริงใจเป็นนิจมิคิดห่าง
จะกอบฝันเรียงรายที่คลายจาง
มาแนบข้างเคล้าคลอต่อเติมรัก

สิริวตี

จะหนาวใดมิเท่าหนาวใจแล้ว
เพราะพี่แก้วร้างจิตคิดหาญหัก
มีดกรีดใจยังมิรวดปวดร้าวนัก
เท่าพี่ปักชักมีดที่กรีดใจ

พรมน้ำค้างยังลู่สู่แพรหญ้า
แต้มน้ำตาคืนค่ำระส่ำไหว
เจ็บแสนเจ็บทุกช่วงห้วงหทัย
กอดหมอนไว้รินหลั่งคลังน้ำตา

สิริวตี

ฝนกระหน่ำพรำพร่างกลางแดดแจ้
แหมหนาวแท้กายมั่น ยังสั่นผวา
หมอกปลิวว่อนร่อนลิ่วเป็นทิวมา
ต้องห่มผ้าทันใดกลัวไข้กิน

จะอาบน้ำกลับใจให้ไฉเฉ
มีตะเข้ในตุ่มตูมตามดิ้น
นั่งใจหวั่นสั่นงก อกโรยริน
ใครได้ยินมาช่วยหน่อยอย่าปล่อยกลัว

 

ท่านป้าวตียังมีน้ำค้างได้เลยหน้าร้อนเนี่ย
 

พี่จะช่วยน้องกล้าออกมานี่
ดูว่ามีชาละวันไหมให้ปวดหัว
ถ้ามันจับพี่ไปให้ออกตัว
อย่าได้มัวยืนดูรู้ตะโกน

สิริวตี

ทำพี่ฮาได้ในวันเครียดๆ น่ารักนะเรา^^
เดี๋ยวให้รางวัลสัก10จุ๊บ^^
 

หยดน้ำค้างพร่างหายเมื่อสายแล้ว
แต่ใจแจ้วเจื้อยไปคล้ายปีนโหน
หยดน้ำค้างสร้างเมตตามาปลอบโยน
ใจอ่อนโอนจากร้อนเริ่มผ่อนคลาย

สิริวตี