ระนาดเอก
Webmaster
 ออฟไลน์
กระทู้: 1100
~"พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ"~
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
~"บางระจัน?"~
  ~"บางระจัน?"~
(ตอน ๑ ซุ่มกองโจร)
๐
๐ ควานดินโคลนหาได้พอกไล้ร่าง
ทะมึนอย่างกลืนรับกับตมเหลว
แนบส่วนกายสู่พื้นผืนดินเลว
ไหวแค่เปลวลมอุ่นกรุ่นกลอกตา
๐ เงียบงันอย่างยินใบไม้กระดิก
มือกำจิกจ้องมุมพุ่มไม้หน้า
รอเหยื่อล่วงตระเวนเช่นเคยมา
มัจจุราชรอท่าคร่าวิญญาณ
๐ เหล่ากองโจรอาสาเข่นข้าศึก
ซุ่มจนดึกจับเสียงสำเนียงผ่าน
วาวคบไฟไหวชูรู้ชำนาญ
ฤาทหารอริไทยใคร่โจมตี
๐ ยึดเอาชัยภูมิกุมได้เปรียบ
เอาคนน้อยใจเฉียบเหยียบขยี้
ดาบขวานพร้าธนูพวกกูมี
กับใจที่หล่อหลอมกล้ายอมตาย
๐ ล้วงหยิบลูกธนูเตรียมสู่เป้า
หนังใต้ตาเขย่าเหยื่อเข้าข่าย
รอสัญญาณระยะกะสุดท้าย
พร้อมตะกายนรกผงกรับ
๐ โหมธนูปูทางอย่างพิฆาต
ลุกกระโจนพรวดพราดเดือดดาลสับ
ตะลุมบอนทุกหน้าแววตาวับ
ฟันทุกฉับทุกร่างอย่างไม่ไว้
๐ ชุลมุนดั่งส่งยมทูต
มาเก็บซากเลือดกระฉูดกุดด้วยไพร่
วีรกรรมขจรนามสยามไทย
จึงยิ่งใหญ่อมตะบางระจัน๚ะ๛
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ศิลาสีรุ้ง, ลิตเติลเกิร์ล, Black Sword, พิณจันทร์, น่านนที ชลธาร, ตรีประภัสร์, เปลวเพลิง, สุวัฒน์ ไวจรรยา, masapaer, บางม่วง, หลวงนายฤทธิ์
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
น่านนที ชลธาร
พากเพียรประจำตำบล
ออฟไลน์
กระทู้: 62
|
Re: "บางระจัน?"
“บางระจัน”
บรรพบุรุษของไทยในอดีต
มือถือมีดดาบขวานอย่างหาญกล้า
ป้องศัตรูผู้ราวีทัพกรีฑา
ที่ยาตรามาประชิดติดแดนไทย
ด้วยกำลังน้อยกว่าจะหาเปรียบ
มิอาจเทียบ เหล่าไพรี มีทัพใหญ่
จัดกำลังตั้งมั่นมิหวั่นภัย
ร่วมแรงใจป้องบ้านถิ่นฐานเรา
เอาเลือดเนื้อเข้าแลกแม้แหลกเหลว
ต้องถูกเปลวไฟราญผลาญแผดเผา
เพื่อป้องแคว้นแดนดินถิ่นลำเนา
เลือดกายเอาหลั่งพรมชโลมดิน
แม้เป็นคนสุดท้ายก็หมายสู้
"บางระจัน"บ้านกูอย่าดูหมิ่น
หยดสุดท้ายเลือดกายที่ไหลริน
ป้องธรณินทร์ถิ่นไทยให้อยู่ยง
น่านนที |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ระนาดเอก
Webmaster
ออฟไลน์
กระทู้: 1100
~"พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ"~
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re:~"บางระจัน?"~
 ~"บางระจัน?"~
(ตอน ๒ อ้ายอินขอปืนใหญ่)
๐
๐ เส้นเลือดวิ่งตามเอ็นขับเน้นกล้าม
ตาเต้นตามแรงง้างอย่างสุดไหล่
หวังศรเดียวถึงฆาตเป้าขาดใจ
ตรึงมันไว้ตรงนั้นให้มันตาย
๐ อ้ายอินปล่อยลูกธนูจู่ด้วยแค้น
แหวกลู่แล่นปลิดพม่าที่ตาหมาย
บอบช้ำใจกับหวังพังทลาย
ขอปืนฝ่ายกรุงศรีฯที่สิ้นใย
๐ ชวนอ้ายเมืองกลับค่ายคล้ายเริ่มบ้า
คลอน้ำตาผู้ชายคล้ายเริ่มไหล
บางระจันรอหวังจากวังใน
กับปืนใหญ่ซึ่งกูผู้แบกรับ
๐ หลวงมันลืมพวกกูผู้รักชาติ
น้อยใจปาดน้ำตาซึ่งบ่าขับ
เป็นห่วงเพื่อนญาติมิตรจิตแค้นคับ
วนอยู่กับอีสาหน้าเมียตน
๐ เปิบเคี้ยวกลืนข้าวเม็ดไม่เล็ดลื่น
ข่มตาหลับใจตื่นวันคืนหม่น
เร่งฝีเท้าแม้ค่ำจ้ำร้อนรน
ทุกข์โหมล้นท่วมใจหลับไม่ลง
๐ ถึงปืนใหญ่ไม่ได้อ้ายอินนี้
มือกูมีธนูกูจะบ่ง
เสี้ยนอริแผ่นดินให้ดิ้นพง
ยืนทะนงไม่ห่างบางระจัน๚ะ๛
ระนาดเอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ระนาดเอก
Webmaster
ออฟไลน์
กระทู้: 1100
~"พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ"~
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re:~"บางระจัน?"~
 ~"บางระจัน?"~
(ตอน ๓ ราตรีสุดท้ายสู่ฝันร้ายบางระจัน)
๐
๐ ดั่งหมอกควันจากเส้าเตานรก
คืบคลานปกคลุมคล้ายความตายเคลื่อน
กลืนช้าช้าแอบแฝงลำแสงเดือน
กางปีกเหมือนพระกาฬโอบผ่านรัด
๐ เย็นยะเยียบเงียบร้างอย่างป่าช้า
เสียงนกแสกแทรกมาคราสงัด
ท่ามเงาหมอกราวมือสื่อกวักชัด
สารพัดเจตภูตรุดสำแดง
๐ ร่องรอยล้าหิวโหยโชยเหนือค่าย
ร่างศพก่ายศึกเย็นเห็นหลายแห่ง
กับเสียงครางพิษแผลแผ่ร้าวแรง
พิงกำแพงกุมพร้าท่าพร้อมรบ
๐ หัวใจชาวบางระจันล้วนขวัญหาย
เมื่อตัวนายหลายคนป่นเป็นศพ
สุกี้เข็นปืนใหญ่ใส่สมทบ
หวังสยบกลบแผลแพ้เจ็ดครั้ง
๐ สิ้นแรงใจจากหลวงถ่วงจนล้า
ปล่อยชะตาชาวบ้านปานสิ้นหวัง
พม่าเสริมพลยุทธ์สุดกำลัง
เกินไฟคลั่งลุกโรมโหมทำลาย
๐ แรมหนึ่งค่ำดึกนี้จันทร์สีหม่น
ลมเยียบจนธงนิ่งอิงเสาค่าย
วันพรุ่งนี้ประจัญขั้นสุดท้าย
ทุ่มยอมตายทุกร่างสร้างตำนาน๚ะ๛
ระนาดเอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ระนาดเอก
Webmaster
ออฟไลน์
กระทู้: 1100
~"พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ"~
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ~"บางระจัน?"(ตอนจบ)~
  ~"บางระจัน?"(ตอนจบ)~
(ตอน ๔ ความสิ้นสลาย..ที่กลายเป็นตำนาน)
๐
๐ เสียงปืนใหญ่แผดคลั่งสันหลังวาบ
ดินที่ตีนเหยียบทาบขยับไหว
สุกี้เปิดศึกกร้าวชาวบ้านไทย
ล้างค่ายใหญ่บางระจันขั้นจมดิน
๐ พินาศดั่งเศษไม้มากมายศพ
ความโกรธแค้นวิ่งทบขบฟันสิ้น
มือกำดาบตะกรุดเหงื่อผุดริน
ใจเต้นดิ้นเกินกว่าจะควบคุม
๐ ตามองตาเหมือนสั่งครั้งสุดท้าย
เหลียวมองค่ายม่านตาเริ่มบ่าชุ่ม
แม้นรกอยู่หน้ามาเร้ารุม
เราจะทุ่มศึกนี้ด้วยชีวิต
๐ วางแผนเสร็จพยักหน้าอย่างกล้าหาญ
เปิดประตูพระกาฬประกาศิต
เสียงโห่ร้องลุยเดือดเลือดหลากทิศ
เสียงพ่นพิษปืนไฟสวนใส่มา
๐ ธนูว่อนหลายร่างทรุดหว่างทัพ
ส่วนที่เหลือลุยยับสับพม่า
พลสุกี้เหนือไทยหลายคณา
กรูเข่นฆ่าล้อมกรอบสุดบอบช้ำ
๐ รุมหน้าหลัง..ชาวบ้านต้านด้วยแค้น
สิ่งตอบแทนโดนดาบอาบกายฉ่ำ
ร่างเหวอะหวะเลือดปากทะลักดำ
สำรากคว่ำแววตาหายอมแพ้
๐ เสียงปืนไฟยังคลั่งดั่งห่าฝน
ร่างไทยป่นหน้าหลังล้วนฝังแผล
ถูกธนูรุมทึ้งขึงพืดแล
บ้างเหลือแค่ลำตัวหัวกระเด็น
๐ ล้วนทุกซากขาดใจร่างกายยับ
เงาทมิฬแผ่ทับภาพทุกข์เข็ญ
แรมสองค่ำบางระจันไม่ทันเย็น
สู้จนเป็นอมตะวีรกรรม๚ะ๛
ระนาดเอก
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
