..หนาวอีกแล้ว..

ใกล้ถึงวันสิ้นปีลาปีเก่า
ความหงอยเหงามาเยือนมิเลือนหนี
และก็เป็นมากมาย มาหลายปี
ตราบชีวีหรือไรเหงาไม่วาย

หนาวก็รู้หนาวมาหนาวอากาศ
หนาวไม่ขาดปีวางมิจางหาย
เหงาก็มีมาให้ทั้งใจกาย
เหงาก็หมายเคียงกันหนาวสั่นเยือน

คนเคยหนาวย่อมรู้ฤดูผ่าน
สั่นสะท้านดุเดือดหนาวเชือดเฉือน
หากแต่คนมีคู่หนาวดูเลือน
คนไร้คู่ดูเหมือน หนาวเคลื่อนมา

หากถึงวันสิ้นปีหนาวนี้ก่อ
และต้องรอไออุ่นคนคุ้นหา
อาจต้องตรอมตรมหนาวร้าวอุรา
หมดปัญญาหาใครให้กอดตน

ก็ต้องหนาวเหมือนเดิมหรือเพิ่มใหม่
หนาวจับใจกว่าเดิมคงเพิ่มหม่น
คงมิเอ่ยขอใจใครสักคน
จำอดทนหนาวเนื้อมิเบื่อเลย

หากแม้นหนาวใหม่มาหนักกว่าอีก
หนาวมิหลีกมาเยือนมิเลือนเฉย
และความเหงาเผาจิตมาชิดเกย
หนาวเหมือนเคยมิอาย..ตายช่างมัน

พิณจันทร์
๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๘