ด้วยเพราะห่วงแสนห่วงกว่าดวงจิต
จึงลิขิตกลอนลงตรงสู่ฝัน
เอาชีวิตจิตวิญญาณ์มาแบ่งปัน
ลืมชนชั้นพันธุ์-เพศวิเศษดี

อ่านกลอนท่านแล้วเย็นน้องเล่นด้วย
ทำให้ช่วยจิตประภัสสร์ดังขัดสี
สร้างเย็นใจให้เกษมปลื้มเปรมปรีดิ์
ตั้งแต่ที่ได้อยู่เป็นคู่เรือน

โอ้ว่าพ่อเนื้ออุ่นของน้องเอ๋ย
จงจำมั่นไว้เลยมิเคยเคลื่อน
หรือคิดร้างลาไกลมิได้เยือน
จะขออยู่เป็นเพื่อนเอื้อนเอ่ยความ

หวังจะดับทุกข์โศกวิโยคเศร้า
หวังจะดับความเหงาเฝ้าท้วงถาม
หวังจะเป็นเงาใจในทุกยาม
หวังติดตามต่อเติมเพิ่มรอยยิ้ม

ด้วยน้องยังเด็กน้อยแสนห้อยโหน
ขอตะโกนบอกไปให้ใจอิ่ม
ว่าห่วงหาอาทรที่กลอนพิมพ์
เพราะว่าชิมหทัยพี่ไปแล้ว

สิริวตี
 

เป็นอะไรไปนะที่ห่างหาย
เกิดเจ็บป่วยหรือไรไม่เห็นหน้า
มีธุระปะปังยังไม่มา
เริ่มห่วงหาอาทรด้วยร้อนใจ

สิริวตี

งานน้องมากวุ่นวายเหนื่อนหน่ายนัก
แต่มิอาจร้างรักเสน่หา
คิดถึงเธอมากฤดี"วิรินญา"
"ชลนา"คนเดิมผู้เติมใจ

วันนี้แวะเข้าวัดสวดมนต์ด้วย
ขอบุญช่วยป้องขวัญพลันสดใส
หมดกังวลทุกข์โศกและโรคภัย
อยู่แห่งใดไม่เหงาเปล่าเปลี่ยวจินต์

สิริวตี
วันนี้แวะสวดมนต์เย็น เอาบุญมาฝากทุกคนค่ะ^^

คิดถึงพ่อพุ่มพวงดวงสมร
ใจอาวรณ์ถึงจิตเคยคิดหวัง
หายหน้าไปนานนักพักหรือยัง
อย่าลืมทั้งกินยารักษากาย

อันเงินทองของนอกเคยบอกพี่
เอาฤดีพินิจไว้จะได้หน่าย
หากหนี้สินล้นตนหม่นทุกราย
รีบทำงานคืนจ่ายอย่าหน่ายทรวง

ชีวิตเราอะไรก็ไม่แน่
ความดีแท้เท่านั้นที่ฉันห่วง
และโปรดอย่าลืมรักหักแดดวง
น้ำตาร่วงคอยพี่นี้ทุกคืน

สิริวตี