สอนด้วยจิตวิญญาณ ๑ รำลึกถึงหัวตะพานถิ่นฐานเกิด
สุดประเสริฐน้ำใจในน้องพี่
หมู่เพื่อนพ้องญาติสนิทมิตรไมตรี
ต่างมากมีน้ำใจใคร่อาทร
๒ ธรรมชาติอุดมสมป่าเขา
มีให้เรามองเห็นเป็นอนุสรณ์
คราครั้งหนึ่งตรึงใจในป่าดอน
คือนครธรรมชาติประกาศตน
๓ เด่นดีสมอุดมธรรมค้ำปกป้อง
สืบครรลองธรรมดามหากุศล
ก่อเกิดบุญรุ่นเก่าของเผ่าชน
คือมรรคผลของธรรมดาค่าอนันต์
๔ ตัดเบียดเบียนแก่กันสรรค์แต่ให้
เปี่ยมน้ำใจดุจเแคว้นแดนสวรรค์
ต่างคิดเหมือนทุกอย่างมิต่างกัน
จิตแบ่งปันเอื้อเฟื้อจุนเจือจาน
๕ จะบ้านใดไมตรีมีน้ำจิต
ทั่วทุกทิศแบบนี้มีทุกบ้าน
คอยต้อนรับขับสู้สู่เรือนชาน
บริการผู้อาศัยด้วยไมตรี
๖ ดุจดังพี่ดั่งน้องร่วมท้องไส้
มอบรักให้ประหนึ่งซึ่งน้องพี่
จัดข้าวปลาอาหารทานอย่างมี
ชมชวนชี้ทางชีวิตจิตวิญญาณ
๗ ชี้ให้เห็นเป็นไปในชีวิต
เรื่องถูกผิดนำกล่าวคอยเล่าขาน
ดุจดังเป็นเช่นกิจวิทยาทาน
เพื่อเพื่อนบ้านทั่วถิ่นได้ยินกัน
๘ ได้น้อมนำคำสอนก่อนปูย่า
ยึดเป็นค่านิยมบ่มสร้างสรรค์
ด้วยคิดเห็นว่าดีมีสำคัญ
เรื่องแบ่งปันจำจดเป็นบทเรียน
๙ ด้วยหนังสือตำราหามิได้
มิมีใครบันทึกนึกขีดเขียน
การชี้เล่าเทียบเป็นเช่นแสงเทียน
เขาแนบเนียนเหลือล้นคนเมื่อวาน
๑๐ ทำอย่างนี้ทุกบ้านถืองานสอน
ดุจละครน้ำเน่าที่กล่าวขาน
ทำซ้ำซากเช่นนี้ที่พบพาน
บริการเหมือนกันทุกบ้านไป
๑๑ แต่การสอนตามนี้มิน้ำเน่า
สอนแล้วเล่าเตือนจิตเพื่อคิดได้
มีตัวอย่างหลายหลากมากออกไป
เกิดกำไรชีวิตหากคิดดู
๑๒ สิ่งสำคัญปฏิบัติเหมือนของเพื่อนบ้าน
สอนลูกหลานใส่ใจได้เรียนรู้
ส่งชีวิตสูงประเสริฐเปิดประตู
เดินเข้าสู่ธรรมาภิบาลทุกบ้านไป
๑๓ ยอดธรรมะสมัยก่อนที่สอนสั่ง
ล้วนปลูกฝังลูกหลานพานสดใส
สังคมเก่าถึงธรรมล้ำวิไล
เชื่อผู้ใหญ่ถ่ายทอดยอดทางธรรม
๑๔ ถ้วนทั่วรับคำสอนบรรทัดฐาน
ปลูกลูกหลานแบบฉบับนับเลิศล้ำ
ดุจพิมพ์เดียวเกี่ยวข้องของกิจกรรม
เพื่อน้อมนำจิตใจไปถูกทาง
๑๕ เรื่องอยู่ร่วมสังคมสมคุณค่า
มอบธรรมาเป็นเสาเอาเสริมสร้าง
แง่ตัณหาเงียบหายคลายปล่อยวาง
ยื่นตัวอย่างดีดีที่หมู่ชน
๑๖ ลูกหลานหลังเกิดมาพาเอาอย่าง
เป็นแนวทางยึดได้ไม่สับสน
ด้วยเห็นงามความดีนี้ทุกคน
สืบส่งผลสังคมอุดมคุณ
๑๗ มอบแบบอย่างอย่างว่ามานานนัก
เห็นประจักษ์สังคมมิว้าวุ่น
หัวตะพานบ้านเก่าเรามีบุญ
เติมต้นทุนความดีที่สังคม
