อืม นี่รูปแบบผิดแน่ ๆ เลยครับ

วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
บทหนึ่ง มี ๘ วรรค

กลอน ๔ แบบ ๑

* เหวยเหวยอีจันทรา........ขึ้นหน้าเถียงผัว.........
อุบาทว์ชาติชั่ว...............ไสหัวมึงไป

* นางจันทาเถียงเล่า........พระองค์เจ้าหลงใหล.......
ไล่ตีเมียไย...................พระไม่ปรานี

บทละครครั้งกรุงเก่า เรื่อง สังข์ทอง


วิชชุมมาลาฉันท์ ๘

*  แรมทางกลางเถื่อน........ห่างเพื่อนหาผู้........
หนึ่งใดนึกดู....................เห็นใครไป่มี..........
หลายวันถั่นล่วง...............เมืองหลวงธานี........
นามเวสาลี.....................ดุ่มเดาเข้าไป

สามัคคีเภทคำฉันท์, ชิต บุรทัต


กลอน ๔

๑) ๑ บท มี ๔ วรรค
๒) มี ลหุ ได้
(คำที่ใช้สระ เสียงสั้น ไม่มีตัวสะกด)
๓) มีส่ง-รับสัมผัส ระหว่างวรรค


วิชชุมมาลาฉันท์ ๘

๑) ๑ บท มี ๘ วรรค
๒) ต้องไม่มี ลหุ เลย (เป็น ครุ ทั้งหมด)
๓) ไม่บังคับ ส่ง-รับสัมผัส วรรค ๓-๔
และ วรรค ๗-๘  (จะ มี ก็ได้)