รักนะ
..
แค่คำพูดไม่กี่คำก็พร่ำเพ้อ
แค่เจอะเจอแค่สนิทคิดเพ้อหา
แค่คำรักคำเดียวยามเกี้ยวพา
ทำอุราฉันสั่น..หวั่นฤทัย
...
เวลานี้ฉันเขียนกลอนบทนี้
อายุย่างยี่สิบสี่..เห็นจะได้
กลอนบทนี้เขียนแย่แม้ใครใคร
จะชื่นชมกันใหญ่..แต่ไร้ความ
...
คำพูดคุณไม่กี่คำยังจำแม่น
คุณเอ่ยปากเป็นแฟนตอนบ่ายสาม
ยืนสบตาป้ายรถเดอะมอล์ราม
โลกนี้ช่างงดงาม..ยามแหงนดู
....
จากวันนั้นจวบวันนี้..กี่ปีแล้ว
เสียงพูดยังแผ่วแผ่วเพิ่งผ่านหู
อยู่กับใครที่ไหนนะยอดชู้
มิเคยลืมโปรดรู้...ยัง..รักคุณ
..
เสมอ