ความหวังของ "พ่อแม่"

                         หวังแรกเกิด..เจ้าปลอดภัยแม้ไม่เห็น  (ลูกอยู่ในท้องขอให้มีร่างกายครบ32)
หวังเจ้าเป็นเด็กดีดังที่หมาย       (แม้ซุกซน จะดื้อ ท่านก็รัก)
                   หวังที่สามให้เรียนรู้อยู่สบาย     (แม้ต้องลำบากส่งเสียให้ลูกเรียนเพื่อให้ลูกไปไกล)
                หวังสุดท้ายยามจากไกลให้กลับมา (รักแม้ลูกต้องห่างไกลเพื่อทำงานแต่ก็อยากให้ลูกกลับมาหา)

ต้นตระกรานต์

มีลูกชายหมายใจหวังได้บาช
ล้างบาปกวดไล่ตามสามพรรษา
มีลูกหญิงยิ่งปองต้องวิวาห์
สักล้านห้าสินสอดยอดหวังเรา

 

ไม่กล้าลงชื่ออ่ะ

 

กุลสตรีชี้บ่งตรงใจแม่
ลูกจะอยู่ดูแลจวบแก่เฒ่า
เรื่องชาตรีนี้รู้มิหูเบา
กลัวขี้เมาเหมือนพ่อห่อเหี่ยวจัง

หญิง

 

หวังลูกชายได้เมียก็ดีแล้ว
หากเป็นแต๋วเรื่อยไปไม่สนุก
ส่วนลูกหญิงลิงกังคงนั่งทุกข์
เป็นทอมจุกอกแม่ซี้แหงเลย

สิริวตี
 

เออก็ดีงั้นอย่างนี้ขอคิดใหม่
อยากจะเป็นอะไรใจของเขา
เผื่อสอนแม่แต่งสวย(ตอนแก่)ช่วยหยอกเหย้า
กระเทยเขาสนุกมิทุกข์ตรม

สิริวตี
 

หวังเพียงบวชกับแต่งแข่งกันใหญ่
แล้วทำไมไม่บวชเรียนเพียรกันหนอ
มีร่มกาเสาพักตร์จัดไว้รอ
ทั้งคุณพ่อคุณแม่..แลได้บุญ

ต้นตระกรานต์

เออจะเอาบวชเบียดก็ช่วยบอก
มิขอออกความเห็น(ให้)พี่เป็นใหญ่
ขอรำวงแห่ร่ายยักย้ายไป
ช่างสุขใจเหลือเกินเพลิดเพลินดี

สิริวตี
 

จะบวชหรือเบียดก็บอก...เดี๋ยวออกรำหน้ากลองยาวให้ ชอบมากๆ
 

พ่อกับแม่นับวันท่านแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้าเรื่อยไปได้ไหมนี่
หวังแค่ลูกเติบโตเป็นคนดี
ทุกวันนี้ทำเพื่อลูกก็สุขใจ

ต้นตระกรานต์
กลับมาโหมดสาระ..ดีกว่า

โหมดสาระตอนนี้มิมีเหลือ
 โปรดลองเชื่อเรื่องตลกวกเขียนได้
ยิ่งเรื่องเหงา เรื่องรัก หนักหทัย
ร่วมละเลงกันใหญ่ใคร่คิดดู

สิริวตี
 

สาระแนแหน่แน่แล้วแน้แหน
สะระแหน่น่าลิ้มชิมไหมล่ะ
สารพัดสรรพคุณคุ้นใช้มะ
เอาสาระสะระคละเคล้าไป

สิริวตี
 

โอยบทนี้ซ้ำชิงสัมผัสตรึม ต้องกราบขออภัยนะคะ

หามุกมายากมาก...นับถือเลย ศิษย์พี่วิรินเก่งจริงๆ