จันทร์เพลิดเพลินอุราเดินป่าใหญ่
ทิศมุ่งไปตั้งปักเป็นหลักเสา
ภยันตรายกรายกล้ำเงื่อนงำเงา
พญางูเฝ้าเกาะติดด้วยฤทธา

ความก่อนเก่าเล่าเรียงให้เพียงรู้
พญางู..มังคะ..ริษยา
จงใจจิตจาบจ้วงองค์หลวงตา
วนเวียนฆ่าทำร้ายแพ้พ่ายดี

ถือตบะเข้าฌานนมนานเนิ่น
จิตแกร่งเกินกล้าแกล้วทั่วแนวที่
ขุ่นเคืองแค้นปฎิปักษ์ดังอัคคี
แผลหลังนี้ศรจับประทับรอย

อีกต้องมนต์สนธิสานส์กับมารใหญ่
นาม..วสนัย..ปราดเปรื่องลือเลื่องถ่อย
สองอธรรมก่อฐานหางานคอย
เจ้าจันทร์น้อย..หนี้แค้นดงแดนไพร

Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

นาคาเร้นเน้นกายหลบหายซ่อน
ขดตัวผ่อนพรางสิ้นข้างหินใหญ่
สายตาจ้องมองร่างเยื้องย่างไป
เจ้างูใกล้สถิตย์คืบติดตัว

พ้นแนวสุมพุ่มไม้พงใบหญ้า
หินแปลกตาเรียงรายกระจายทั่ว
สะพรึงจิตคิดหวั่นใจสั่นรัว
คืบคลานหัวผุดโผล่มโหฬาร

พญาพิษจิตใฝ่ใจอาฆาต
ขดหางฟาดเน้นหนักเข้าหักหาญ
จันทร์สับขอคองูต่อสู้นาน
กายสะท้านรัดแน่นปวดแก่นตัว

ตาพร่าเลือนเหมือนแสงลดแรงฉาย
ชีพวางวายแน่นักเจ็บหนักทั่ว
แว่บตรองตรึกนึกรู้ไม่สู้กลัว
อันความชั่วเนื้อแท้พ่ายแพ้ดี

จึงส่งจิตอธิษฐานผ่านวงแหวน
หากมาตรแม้นชีพหนึ่งไม่ถึงที่
ขอฤทธาอานุภาพปราบนาคี
ก่อนชีวีมอดม้วยจงช่วยพลัน

สิ้นกระแสแปรเปลี่ยนวนเวียนแสง
แขนจันทร์แดงรัศมีอัคคีขรรค์
เฉือนร่างสู้งูฉุดหลุดจากกัน
พญาพิษนั้นหัวขาดแขนปาดคอ

Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

ดวงจิตแค้นแล่นทะยานออกผ่านซาก
ผุดพุ่งจากธรณีหาที่ต่อ
ลิ่วละล่องท่องวนต้องมนต์รอ
ควันสีมอสะดุดพลันหยุดลอย

ณ.ชายป่าธานีแหล่งผีเปรต
สัตว์สังเวชพยศถูกปลดปล่อย
มาร..วสนัยใจเหี้ยมตระเตรียมคอย
พิธีน้อยสบถสะกดวิญญ์

รู้ด้วยฌานเชี่ยวฝึกศึกงูพ่าย
ถูกฆ่าตายด้วยกลกุศลสิ้น
แหวนพระขรรธ์บั่นหัวหลุดตัวบิน
ธรนินทร์หลั่งเลือดดั่งเชือดใจ

ขอนาคาผีสหายล้มตายจาก
วิญญานฝากสงบผอบใหญ่
ยามต้องศึกผนึกซ้ำช่วยนำชัย
วาจาให้หนักแน่นแก้แค้นมัน

Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

เจ้าจันทร์เหนื่อยเมื่อยกายผ่อนคลายทุกข์
นั่งเจ่าจุกดูมองซากกองนั่น
กลิ่นคาวคุ้งทุ่งแดงแข่งตะวัน
พูดรำพันกรรมก่ออย่าต่อไป

ขอสงบรบอนาจเพียงชาตินี้
บาปใดมีอริอโหสิให้
แล้วเดินนำจำลามุ่งหน้าไกล
ศพงูใหญ่ทอดร่างอยู่กลางดง

ตะวันคล้อยลอยต่ำใกล้ค่ำแล้ว
เกินเห็นแถวแนวป่าจะพาหลง
โน่นควันไฟใกล้ถิ่นลอยกลิ่นตรง
ภาพหน้าส่งกระท่อมน้อยตั้งคอยใคร


Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

กองฟืนแจ้งแสงสว่างอยู่กลางป่า
เผาปิ้งปลาหอมดินส่งกลิ่นใหม่
กระท่อมตั้งยังอยู่ร้างผู้ใด
กลิ่นลอยใกล้โชยฟุ้งข้าวทุ่งฟืน

ขณะเหลือบเคลือบแคลงแสงกระจ่าง
หนึ่งนวลนางผลุบมาแววตาตื่น
จันทร์แจ้งเหตุสมัครรับพักคืน
ขอนวลชื่นอกสั่นอย่าหวั่นใจ

อันแม่พ่อพะนอขวัญน้องนั้นเล่า
เจ้าเรือนเงาหลบลี้อยู่ที่ไหน
สาวเอ่ยบอกลาจากจำพรากไกล
ถูกเสือใส่ขย้ำกระหน่ำกิน

ขอพี่พักอาศัยตามใจเถิด
บุญประเสริฐพัดเคลื่อนมาเยือนถิ่น
จงอิ่มหนำสำราญเบิกบานจินต์
พ้นคืนสิ้นสราญคิดอ่านตรอง

Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

ในคืนนั้นจันทราลับลาจาก
กรรมวิบากพัดวนยิ่งหม่นหมอง
ข้าวหมดถ้วยงวยงงฟุบลงกอง
ถูกพิษต้องผสมเจือจมใน

ร่างสวยขาวสลายกลายเป็นเสือ
ตาแดงเรื่อย่างขุมเดินดุมใส่
เสียงกรรโชกโฮกแฮ่ขู่แต่ไกล
กลิ่นสาปใกล้ระส่ำขย้ำกิน

เงื้อตะปบสยบพลันหันเห็นแหวน
รำลึกแทนรู้คุณเจือจุนสิ้น
ฤาษีกษิตจิตเอื้อช่วยเหลือกวิน
เกือบดับดิ้นระงับกับดักวาง

จึงคืนพจน์สะกดมนต์ดลคาถา
เป็นชายป่าดั้งเดิมก่อนเสริมอ้าง
พอเช้าฟื้นตื่นพลันตะวันลาง
กระท่อมร้างสมิงเสือมิเหลือเลย


Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

เล่ห์กระเท่เพทุบายมลายสิ้น
คลายมลทินสว่างกระจ่างเผย
สิ่งอาถรรจ์พรั่นพรึงประหนึ่งเคย
สิ่งใหม่เปรยแอบซ่อนกว่าก่อนไป

มารโหดเหี้ยมเทียมกายด้วยหมายฆ่า
แปลงกายาสวมสิงกระทิงใส่
ด้วยมนตราอาคมประสมใน
เกิดสัตว์ใหญ่ฉกาจฆ่าฟาดฟัน

กระทิงผลุบหลุบกลางวิ่งร่างขวิด
หนึ่งชีวิตเท้าย่างในทางนั้น
จันทร์หนีเงาเขาไล่เกือบไม่ทัน
น่าหวาดหวั่นหลังชิดตัวติดเนิน

ชั่วนาทีชีวิตตั้งจิตมั่น
อฐิษฐานพลันขจัดมิขัดเขิน
แหวนส่งแสงแดงสายประกายเกิน
แจ่มจำเริญสวัสดิ์พิพัฒน์ชัย

เพิ่มเรี่ยวแรงแกร่งกล้ามหาศาล
พรประทานพลังประทังให้
กระทิงเอียงเหวี่ยงเอาจับเขาไกว
โยนมารใหญ่ปลิดปลิวละลิ่วลง

กระแทกข้างกลางโขดชะโนดต้น
หลังหักป่นหลุดแยกเป็นแหลกผง
วิญญาณมารผ่านร่างลอยห่างดง
เจ้าจันทร์ปลงชีพล่วงพ้นบ่วงมาร

Jannjao





ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

แหวนทรงฤทธิ์สิทธาอานุภาพ
ปกป้องปราบเลื่องชื่อระบือขาน
ด้วยกุศลผลเลิศกำเนิดฌาน
บำเพ็ญนานแกร่งกล้าวิชาธรรม

คู่นิ้วชี้ฤาษีสวมหล่อรวมเวทย์
ของวิเศษใดเยี่ยมหาเทียมล้ำ
วสนัยใคร่ครวญทบทวนนำ
มารระส่ำเจ็บแค้นด้วยแหวนวง

คิดประลองกำลังมนต์ขลังแหวน
บันดาลแดนชลาลัยพุ่งใส่ส่ง
น้ำเชี่ยวกราดประหลาดรู้ฤดูตรง
ไหลพาวงศ์สรรพสัตย์ลอยพัดกลาง

ชลปะทะ..มหึมาคณาสาย
จันทร์จมหายดิ่งร่วงลงถ่วงล่าง
โผผลุบโผล่โต้ขืนคว้าอื่นพลาง
ขอนข้างข้างจำเพาะได้เกาะคอย

มารจำแลงแสร้งสมเสก..ลมพัด
โยกสะบัดไม้พรรณเสียงลั่นผล่อย
หล่นโค่นร่วงห้วงกระแสล่องแผ่ลอย
เจ้าจันทร์น้อยคู่ปรับกองทัพซุง

Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

น้ำไหลหลากมากมายเป็นสายแถว
เจ้าจันทร์แจวไม้ขอนตัวนอนพุ่ง
แขนเกาะขดลดละอย่างตะลุง
ขากระทุ้งหางเสือคล้ายเรือพาย

มหากาฬผ่านฝ่าคณาทุ่น
รอบตัวหมุนลอยรั้งสิ่งทั้งหลาย
กระแทกโครมโถมจันทร์สุดบรรยาย
ร่างจมสายพิฆาตเกรี้ยวกราดกลืน

ศรีษะแตกแยกแผลรอยแผ่กว้าง
ไหลตามรางแดงชาดอย่างดาษดื่น
สลบดิ่งทิ้งร่วงลงห้วงคืน
ท้องน้ำผืนปล่อยจิตสู่นิทรา

Jannjao






ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

สายนทีชีวิตลิขิตช่วง
หลุดพ้นบ่วงกงกรรมกระทำหา
หรือชีพนั้นหันเหต้องเอกา
ขึ้นบุญญาก่อนเก่าเทียมเท่าครอง

สติสิ้นดินคล้ำจมคว่ำหน้า
อากาศคราไหลแผ่วลอยแนวล่อง
วินาทีหรี่นับถูกจับจอง
ความเงียบก้องหฤหรรย์สุดบรรยาย

ลมสุดท้ายก่อนเกินดำเนินแก้
ฉับพลันแปรเปลี่ยนแปลงสำแดงผลาย
พลหมู่กู่รับเรื่องกลับกลาย
นาคีพรายเกร็ดแก้วทั่วแนวเนิน

ด้วยกำเนิดเกิดบาดาลก่อนกาลห้วง
ข้าทั้งปวงเหล่านั้นต่างสรรเสริญ
บารมีดีสร้างหนทางเดิน
ปูปลาเชิญข่าวแจ้งแถลงพลัน

ความจึงทราบนาคาที่อาศัย
รีบเร่งไวช่วยส่งพระองค์นั่น
เมืองบาดาลบ้านเก่าเจ้าทรงธรรม์
ก่อนดับขันธ์กอบกู้ด้วยรู้คุณ


Jannjao





ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

นคเรศร่างจันทร์จิตฝันล่วง
ภาพเก่าหน่วงใหญ่น้อยหวลลอยหมุน
เห็นบิดรมารดาเกื้อการุณ
เฝ้าโอบอุ้มประจักษ์ด้วยรักงาม

สุขดำเนินเพลินต่อจนพอใหญ่
หมุนเปลี่ยนวัยเวียนพร่ำกับคำถาม
ดวงใจจิตสถิตองค์มั่นคงตาม
พระพรหมนามกลั่นแกล้งด้วยแสร้งลืม

มาบรรจบพบนางในทางหนึ่ง
บุพเพตรึงกลิ่นสูดรักดูดดื่ม
ฟังเสียงถ้อยร้อยสิบขอหยิบยืม
ภาพปลาบปลื้มปั่นป่วนรบกวนกาล

ไคลคลาในไอฝันร่างสั่นไหว
เสียงปลุกใกล้แว่วโสตดังโอษฐ์ขาน
นคเรศ..ลูกเอ๋ยหลับเลยนาน
อย่าหักหาญใจแม่จงแลมอง

Jannjao



ขอขอบพระคุณภาพและเสียงจากอินเทอร์เน็ต

แสงสว่างพร่างเลือนยลเยือนสู่
เสียงแว่วหูนามหนึ่งรำพึงก้อง
ภาพสตรีใบหน้าน้ำตานอง
ยิ้มกึ่งร้องครวญคร่ำ..เพ้อรำพัน

แม่คอยเฝ้าเจ้าฟื้นคงคืนกลับ
บุญระงับเวรามิอาสัญ
โศกเนิ่นนานรานรุกอยู่ทุกวัน
สุขหลังฝันลมแล้งก่อนแห้งตาย

จงคืนถิ่นนาคารักษาร่าง
ชีพอัปปางกู้ไว้มิให้หาย
ราตรีลับปรับสว่างกระจ่างกลาย
สิ่งเลวร้ายเลยแล้วเหลือแนวดี

จันทร์ยิ้มรู้มิสู่เอ่ยพูดเปรยสิ่ง
ข้อเท็จจริงเจ้าตาแสดงแจกแจงถี่
เรื่องชาติก่อนทักษาคือนาคี
กราบชนนี..นคเรศ..ก้มเกศกราน


Jannjao

ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

อาศัยพักรักษาจนกล้าแกร่ง
ฟื้นเรี่ยวแรงพละกายประสาน
คิดห่วงแต่แม่ข้าในบาดาล
อีกมินานพลัดพรากจำจากไกล

ด้วยภาระหน้าที่ยังมีอยู่
หากทรงรู้ด้วยลิขิตแอบติดใส่
แล้วจรลีหนีหายอับอายใจ
กลับลำใหม่..ช้ำชอก..ทูลบอกตรง

เฝ้าหมอบหน้าพระพักตร์สลักจิต
เจ้าทรงฤทธิ์บาดาลตรัสผ่านส่ง
ความเจ็บปวดรวดร้าวใคร่กล่าวลง
ขออย่าจง..ตะขิดตะขวง...เลยดวงใจ

ชนนีศรีนคร..อาทรบุตร
ขืนตัวฉุด..ประทับ..ขยับใกล้
อันดำริ..มิเอ่ย..พูดเปรยใด
นิมิตรใน..แม่รู้..แต่ผู้เดียว

ด้วยเลี้ยงเจ้าเฝ้าถนอมโอบอ้อมรัก
แจ้งประจักษ์จิตแท้..ที่แลเหลียว
เกณฑ์ชะตาฟ้าพราก..ยากนักเชียว
โยงไยเกี่ยว..กลางกั้น..เกินบรรเทา

ไปเถิดลูกผูกแผ่..กันแค่นี้
หากบุญมี..ประดับ..มิอับเฉา
จงเยือนถิ่นดินแดนแว่นแคว้นเรา
แม่จักเฝ้า..คอยรับ..รีบกลับมา


Jannjao

ขอขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

ออกจากเฝ้า..เจ้าสมุทรพิสุทธิ์ผ่อง
ร่ายมนต์ท่อง..ล่องลู่สู่เวหา
สิ้นหมดไร้ภัยเภทด้วยเมตตา
พรรณา..ใดเล่าเทียบเท่าทัน

โผล่พ้นน้ำยามสายที่ปลายทุ่ง
ตั้งหน้ามุ่ง..แน่วแน่มิแปรผัน
ลบภวังค์อดีต..ขั้นขีดกัน
เหลือเพียงจันทร์..คนเก่า..ที่เข้าใจ

กำหนดทิศจิตจับมุ่งกลับบ้าน
ทางเคยผ่าน..อีกครา..วนมาใหม่
ย่างก้าวเดินเผชิญโลกตามโชคชัย
จุดหมายใหญ่..เหนี่ยวรั้ง..แม่ยังคอย


Jannjao



ขอขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

วสนัย..พญามารเข้าฌานล่วง
งานล่าลวง..ปรากฎยังถดถอย
เหตุประหลาดคลาดเคลื่อนทำเลื่อนลอย
เจ้าจันทร์น้อยหลุดรอดอยู่ปลอดภัย

เพลิงแค้นรุมสุมกายคลับคล้ายว่า
ดวงอุราตรอมตรมระทมไหม้
จักต้องแตกแยกพลัน ณ.ทันใด
ปะทุใส่..อัดแน่น..เผาแก่นทรวง

กลั้นสงบ..บัดดล..คิดกลเงื่อน
วางแผนเถื่อน..ถ่อยดุ..จนลุล่วง
หัวเราะบ้า..อีกครั้งเรื่องทั้งปวง
ขอตามทวง..เกาะติด.. ชีวิตจันทร์


Jannjao




ขอขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต ครับ