..คิดถึง คำครูระนาด..

มีแค่กลอนอ่อนหวานมาสานสื่อ
แม้ฝีมือคำถ้อยยังน้อยแสง
พยายามฝึกฝนขนแสดง
และมิแล้งน้ำใจแนบให้มา

จึ่งแต่เพียงอาบกลอนด้วยก้อนหวาน
เขียนให้อ่านสุขสันต์ร่วมหรรษา
เขียนแปดคำเท่านั้นจำนรรจา
บางเวลาอาจมีที่เก้าคำ

ด้วยบางอย่างขยายความหมายด้วย
แม้นมิสวยบางบทจดระส่ำ
ข้อบังคับปรากฏต้องจดจำ
ครูสอนนำอย่างไรให้เขียนตาม

อาจสัมผัสในกลอนนั้นหย่อนบ้าง
คำห้าวางสัมผัสเจ็ดเบ็ดเสร็จข้าม
มิเว้นวรรคอักษรกลอนจึงงาม
มิบุ่มบ่ามรีบเร่งตะเบงจร

อย่าดูถูกผู้อ่านเขียนงานส่ง
ผู้อ่านคงประจักษ์คำอักษร
วางแปดคำอ่านสนุกในทุกตอน
มิตัดทอนสั้นลงยังคงเดิม

หากตัดคำให้สั้นนั้นกลอนอื่น
กลอนดาษดื่นหกเจ็ดเก้าคำเสริม
กลอนแปดคำเขียนง่ายความหมายเติม
อาจฮึกเหิมบางวันกาพย์ฉันท์โคลง

พิณจันทร์
๓ กรกฎาคม ๒๕๕๙

.ร้อยกรองร้อยกลอน..

คนเขียนกลอนอยู่ไหนก็ใจสุข
เขียนสนุกสนานสำราญส่ง
เขียนด้วยใจรักกลอนที่จรลง
และยังคงแผนผังเหมือนดั่งเดิม

เมื่อแตกยอดแตกกอแต่ก็ไม่
เขียนเพี้ยนไปจากผังก่อตั้งเสริม
มิได้เก่งสามารถฉลาดเติม
มิเคยเจิมผิดอย่างทางเก่าเลย

หากเมื่อเห็นผิดไปแท้ไม่รู้
ไม่มีผู้แนะนำคล้ายทำเฉย
ทุกร้อยกรองครรลองมีที่วางเกย
ประจำเคยตัวอย่างนำทางตน

แม้ค้นคว้ามาได้แต่ไม่ถูก
หลายอย่างผูกพันรับจนสับสน
ผิดอย่างไรใฝ่เฝ้าไร้เงายล
สักเพียงคนไ่ม่มีที่พาเดิน

ก็ไม่เขินดอกหนาคราเขียนผิด
และไม่คิดโกรธกันสะบั้นเหิน
ผู้แนะนำดุจครูทุกผู้เชิญ
แม้บังเอิญผ่านมาอย่าละมอง

คิดเขียนไวไปเร็วงานเหลวหล่น
สักเพียงคนมองให้ในทั้งผอง
ขอขอบคุณน้ำใจใสเรืองรอง
แค่หวังปองเขียนเป็นยามเห็นงาน

ร้อยกอง..ร้อยกรองฮ่าๆ

จาก
"หากตัดคำให้สั้นนั้นกลอนอื่น
กลอนดาษดื่นหกเจ็ดเก้าคำเสริม"

ขอแบ่งปันความเห็นครับ

...พึงตรอง ลองคิด สักนิด
ร้อยกรอง "ร้อง"ประดิษฐ์ มิใช่หรือ
ชีวี สีสัน นั่นคือ
บ้านบ้าน ยึดถือ สำคัญ

...ทั่วไป ใช่เรียน เขียนขีด
จารีต ศักดิ์สูง สั่งหัน
ก่อเกิด เกณฑ์กฎ สารพัน
เพียงอ้าง อวดกัน นั่นดี

...จังหวะ ทำนอง ร้องผลิต
เนื้อหา แห่งสิทธิ์ ศักดิ์ศรี
หากกฎ ลดร้าย เลวมี
ผู้ผอง เร็วรี่ ถางทาง