กลอนชนะเลิศ
(ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๕๙)
หัวข้อ"เมื่อถึงวันเกิด..คุณนึกถึงอะไรบ้าง"ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๕๙
หัวข้อ “ เมื่อถึงวันเกิด ….คุณนึกถึงอะไรบ้าง”
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๒
ภาพเป่าเทียนตัดเค้กอเนกล้น
ภาพผู้คนเลี้ยงฉลองร้องเพลงลั่น
ภาพส่งช่อดอกไม้มอบให้กัน
ภาพของขวัญกล่องงามยามเปิดดู
ภาพอวยพรโพสต์ผ่านไลน์ในเฟสบุ๊ค
ภาพสนุกแชร์ทั่วเที่ยวทัวร์หรู
ภาพเซอร์ไพรส์เกินคาดหวังยังพรั่งพรู
ภาพเป็นอยู่อย่างวิถีศิวิไลซ์
ภาพของลูกอย่างภาพกราบพ่อแม่
ภาพเผื่อแผ่สร้างทานแห่งการให้
ภาพถือศีลประพฤติดีมีน้อยไป
ภาพเริ่มต้นชีวิตใหม่แทบไม่มี
ภาพของขวัญมอบแด่แม่และพ่อ
ภาพเยินยอผู้ก่อเกิดประเสริฐศรี
ภาพยึดมั่นกตัญญูผู้อารี
ภาพเหล่านี้สื่อนิยามความเป็นไทย
เมื่อถึงวันคล้ายวันเกิดกำเนิดฉัน
จะยึดมั่นทำดีที่ยิ่งใหญ่
ตอบแทนคุณแผ่นดินจนสิ้นใจ
สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ
ดำเนินชีพอย่างพอเพียงเลี้ยงชีวิต
ร่วมลิขิตสังคมไทยให้อบอุ่น
โดยเริ่มจากครอบครัวตนเป็นต้นทุน
ไม่หมกมุ่นนึกถึงแต่แค่ตัวเอง
ไชยเชษฐ์
"รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑"ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๕๙
หัวข้อ “ เมื่อถึงวันเกิด ….คุณนึกถึงอะไรบ้าง”
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๑
วันเกิดลูกเหมือนคล้ายวันตายฉัน
และเป็นวันภูมิใจอย่างใหญ่หลวง
หยาดน้ำนมหยดแรกกลั่นแทรกทรวง
น้ำตาร่วงปลาบปลื้มลูกดื่มกิน
เลี้ยงดูจากฝ่าเท้าเท่าฝาหอย
กล่อมลูกน้อยเช้าค่ำพร่ำถวิล
จนเติบโตยังห่วงดั่งดวงจินต์
ไม่หมดสิ้นหน้าที่แม่ดูแลกัน
ขอให้ลูกแข็งแรงแกร่งทุกเมื่อ
ชีวิตแม่ที่เหลือเพื่อลูกนั่น
แม้ห่างไกลใจห่วงลูกยังผูกพัน
รอคืนวันลูกย้อนอ้อนดังเดิม
ปีนี้เจ้าเป่าเทียนอยู่ที่ไหน
แม่ส่งใจอาวรณ์อวยพรเสริม
ภาวนาสวดมนต์ดลเพิ่มเติม
แม้แม่เริ่มชราวัยรักไม่คลาย
กับข้าวแม่หอมฟุ้งปรุงรอเจ้า
จนบูดเน่ากี่ครั้งยังมั่นหมาย
คงติดงานเป็นแน่แม่ทำนาย
ซ่อนน้ำตาเดียวดายอยู่ภายใน
วันเกิดลูกคือวันที่ฉันคลอด
แทบม้วยมอดชีวาผ่านมาได้
ถึงวันเกิดคุณนึกซึ้งถึงอะไร
ฉันนึกไว้ถึงลูกยิ่งเพียงสิ่งเดียว
ไชยเชษฐ์
รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒"ประกวดกลอนสุภาพ: ประจำเดือน กรกฎาคม ๒๕๕๙
หัวข้อ “ เมื่อถึงวันเกิด ….คุณนึกถึงอะไรบ้าง”
ประพันธ์โดย: ไชยเชษฐ์
สำนวน ๔
นึกถึงคุณแม่พ่อเป็นข้อแรก
นึกถึงนมจากทรวงแทรกกลั่นแจกฉัน
นึกถึงข้าวพ่อแม่ป้อนอ้อนจำนรรจ์
นึกถึงวันท่านห่วงดั่งดวงใจ
นึกถึงคราวเศร้าโศกวิโยคหนัก
นึกถึงรักพ่อแม่มีแต่ให้
นึกถึงคำพร่ำสอนแต่อ่อนวัย
นึกถึงยามป่วยไข้ใครดูแล
นึกถึงครูผู้อบรมบ่มความคิด
นึกถึงมิตรช่วยเหลือเมื่อย่ำแย่
นึกถึงเหล่าลูกน้องนั้นไม่ผันแปร
นึกถึงแน่สำคัญบุตรภรรยา
นึกถึงพระไตรรัตน์ล้ำพุทธธรรมสงฆ์
นึกถึงองค์นวมินทร์เป็นปิ่นหล้า
นึกถึงคุณความดีที่สร้างมา
นึกถึงค่าแห่งตนในผลงาน
นี่คือธรรมแนวคิดหลักทิศหก
จึงหยิบยกประเด็นเน้นสื่อสาร
ให้นึกถึงบุญคุณหนุนดวงมาน
น้อมสักการตั้งนะโมมโนธรรม
หากเมื่อถึงวันเกิดประเสริฐศรี
ชีพเรานี้สุขใจไม่ถลำ
เกิดศิริมงคลกุศลกรรม
ด้วยน้อมนำนึกถึงซึ่งความดี
ไชยเชษฐ์