ในหัว..อั๊วมีกลอน
..
เป็นนักกลอนนอนเปล่าคงเศร้าจิต
ด้วยชีวิตด้านนี้มีความหมาย
พรสวรรค์ดีเลิศประเสริฐกาย
มิมีขายนะจ๊ะจงจดจำ
..
ตามติดตัวแต่เกิดบรรเจิดนัก
จิตประจักษ์รักกลอนนอนเพ้อพร่ำ
หากวันใดไร้เขียนเจียนระกำ
ก่ายหน้าผากผลิกคว่ำ..คงกล้ำกลืน
..
เป็นนักกลอนนอนแผ่คงแย่ยิ่ง
มิไหวติงคงสายกลายเป็นอื่น
ใช้สติตรึกตรองของวานซืน
ว่ามะรืนฝืนไหมหากไร้กลอน
..
กวีชาวบ้าน

อารมณ์กลอน เกินกู้ กู่มิกลับ
ไกลลิบลับ เลยล้น จนอยากผัวะ
ลีลาลุง โลมลิ้ม ชิมโอยั๊วะ
อยากฟันชั๊วะ เชือดฉับ จับมาเจี๊ยะ

ในหัวอั๊ว มีกลอน อ้อนเป็นนะ
ใช่เว้ยวะ พะบู๊ คู้ผัวะเผียะ
หากโปรยปราย คายคม ขนมเปี๊ยะ
แปะกอเอี๊ยะ เซี๊ยะซ้อ รอโป๊ะเช๊ะ

ลุงโซ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โซล

ป.ล. กำลังหาแรงบันดาลใจใหม่ๆในการแต่งกลอนนะครับ
หากกลอนออกเพี้ยนๆ กรุณาอย่าว่ากัน (ปกติก็เพี้ยนอยู่เป็นอาจิณ)
แต่พักนี้เหมือนตาลายเห็นอะไรแปลกๆ
เลยอยากลองอะไรแปลกๆดู...หึหึ


 

เห็นคุณลุงยุ่มย่ามความคนบ้า
กระทบตาแสนมั่วตัวอ้วนเผละ
หากว่าหลานเจอท่านฟันให้เละ
เอาจริงเดะกลอนป่วนชวนแวะวาง

สิริวตี
 

ช่วงนี้หลานมานหมดลดวาระ
กลอนเฉ่งฉะเพราะใจไห้ขื่นขม
อยากมาเติมความหวานซ่านแทนซม
นอนระบมเจ็บเกือบตายหลายวันแล้ว

สิริวตี

ขอเข้ามาเติมความหวานได้ป่าว
 

ขอร้อยรักเกลียวกลมห่มดวงจิต
ขอปกปิดความเศร้าเข้าที่นี่
ขอหมดทุกข์หมดโศกโรคทวี
ขอรักพี่เป็นเงาดังเฝ้าคอย

สิริวตี