แม้ลาลับไกลโดยไม่กลับ
ยังรับรู้ได้ที่ในฝัน
จะอยู่หรือไปไม่สำคัญ
ชีวันสั้นนักอย่าทักท้วง

แลเห็นกระท่อมน้อยตรงนั้นไหม
ฉันสร้างเอาไว้ให้คนห่วง
เพื่อพักหลบร้อนผ่อนคลายปวง
แขวนหัวใจดวงหน้าบ้านคอย

คราเธอเดินมาจะขานขับ
เขียนกวีรับด้วยสักหน่อย
อยู่พักนานนานกระท่อมน้อย
อย่าปล่อยเงียบร้างอย่างทรุดโทรม

สิริวตี

ค่ำคืนนี้มองจันทร์กับฉันไหม
มีพระจันทร์ดวงใหญ่อยู่ข้างหน้า
ชมสิความพราวพร่างชมต่างตา
แทนทุกความห่วงหาคราไกลกัน

เธอจะมองบนฟ้าเหมือนเดิมไหม
แม้ทุกอย่างเปลี่ยนไปไม่เหมือนฝัน
ขอผูกโยงสายใยในแสงจันทร์
เพื่อถักความผูกพันให้มั่นคง

เธอจะปล่อยฉันคว้างอ้างว้างไหม
ยามอายุทำให้ใครลืม-หลง
เธอจะกลายเป็นอื่นหรือยืนยง
จะซื่อตรงคงมั่นหรือวันเดิม

สิริวตี