…..ทางชีวิต…..

…..ทางชีวิต…..

o

๐ เดินคนเดียวเที่ยวไปในโลกกว้าง
ไร้หนทางสิ้นสุดและจุดหมาย
ยามรันทดหมดอาลัยทั้งใจกาย
เพื่อขวนขวายปลายทางสร้างชีวัน

๐ หนทางนี้ล้วนมากด้วยขวากหนาม
ดั่งต้องข้ามแนวผาฝ่าไพรสัณฑ์
ต้องค่อยหลีกค่อยเลี้ยวหนามเกี่ยวพัน
ทุรกันดารยิ่งทุกสิ่งเลย

๐ ใจหนึ่งท้อต่อทางต่างวิถี
ทุกนาทีแสนลำบากยากเฉลย
แม้นยามทุกข์ขึ้นมาหาใครเปรย
ถ้าหากเอ่ยความนัยใครจะฟัง

๐ แต่ใจหนึ่งมานะจะบากบั่น
ขอหมายมั่นจนกว่าชีวาฝัง
หวังสู้ทนสู้ทำตามลำพัง
ใช้พลังชีวาพาก้าวไกล

๐ จิตมุ่งหมายหมายมั่นขอสรรค์สร้าง
คงมีบ้างสักวันนั้นใช่ไหม
ที่ทุกอย่างสมหวังดังตั้งใจ
คิดครั้งใดยินดีเปรมปรีดา

๐ ความสำเร็จของฉันนั้นเริ่มฉาย
ดุจประกายทินกรตอนอุษา
ประกอบกิจการงานเนิ่นนานมา
เรือชีวาเริ่มตรงคงเส้นทาง

๐ ความสำเร็จของฉันนั้นใกล้ถึง
เสมือนหนึ่งความฝันอันสว่าง
คลายคลี่ไปจากเห็นเป็นรางราง
เริ่มกระจ่างบรรเจิดงามเพริดแพรว

๐ ความสำเร็จของฉันนั้นมีค่า
ลำบากฝ่าขวากหนามข้ามเขตแถว
เพราะรอใครไม่ได้ต่อไปแล้ว
เดี๋ยวคลาดแคล้วการสร้าง...ทางชีวิต...

เรวัต ฉ่อยตระกูล
13/ เมษายน/56
นำมาแก้ไข
เป็นกลอนเก่าแต่งไว้ประมาณปี พ.ศ.2522
กำลังจะเปิด ชมรม พระเครื่อง บางพลัด
ชมรมเปิด วันที่ 30 กันยายน 2523

	ผู้เขียน	หัวข้อ: …..ทางชีวิต….. (อ่าน 4518 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้