งามใดไม่เปรียบแท้       งามเดือน
งามยิ่งงามมิเลือน           ต่อต้อง
ตราตรูสู่จิตเยือน             ยากห่าง
เดือนดั่งประกายคล้อง    จิตให้สบายเสมอ

เสนอรัศมีกระจ่างแจ้ง             นภางาม
ทรงกลดสดศรียาม        ค่ำนี้
ยิ่งมองยิ่งพิราม               ลืมโศก จริงเฮย
ขออย่าร้างลาลี้              หลบฟ้าจะพาศัลย์

สิริวตี