แก่แล้ว..มีดีบ้าง แย่บ้าง..เน้อะ
..
ส่องกระจกบานใหญ่ใจชักแย่
นี่เราแก่..ชราขอบตาย่น
ตีนอีกาก็เกิดประเสริฐล้น
เนื้อคางหล่น..บนย้อยห้อยระย้า
..
ผมแซมสีผสม..ดำอมขาว
หางคิ้วยาวย้วยตกเกือบปรกหน้า
ตัวเริ่มเตี้ยม้อต้อ..ย่อลงมา
เส้นเลือดขอดขึ้นขา..จะบ้าตาย
..
พอยามนั่งนม-พุงกระทุ้งกระแทก
ผิวหนังแตกตกกระ..ก็ขยาย
หนังมือเหี่ยวแห้งตึงดึงไม่คลาย
ขอบตาซ้าย..หย่อนยานขนานแท้
..
อายุห้าสิบห้า..ไม่น่าเฒ่า
แต่แข้งเข่ายังดีไม่มีแย่
ยังทำงานทั้งวันมิผันแปร
ที่แน่แน่ สายตามิฝ้าฟาง
..
สมองยังบรรเจิดประเสริฐนัก
อัลไซเมอร์ไม่ทักไม่ถากถาง
ยังกินได้นอนอิ่มยิ้มพุงกาง
พอยามว่าง..ก็เขียนกลอน..เผื่อสอนใจ