ฟังทุกเพลงเคยให้ในวันเก่า
ความรักเคยบรรเทาเหงาคราวก่อน
วจีแจ้วเรื่อยไปให้สั่นคลอน
ชะเง้ออ้อนต่อไปมิได้ยิน
นิทานกล่อมน้องหลับกับคืนใหม่
มิเคยได้ฟังจบคำรบสิ้น
อุษาสางก็ช้ำกรรมยุพิน
เพราะวิสัยเล่นลิ้นของบางคน
สิริวตี
ไม่มีเธอเคียงข้างเช่นวันก่อน
จะนั่งนอนเศร้าซึมหนีไม่พ้น
ฟังเพลงบรรเลงยอมจำนน
จบแล้วหนทางรักระหว่างกัน
สูดหายใจไล่ทุกข์ที่รุกเร้า
มีแต่เหงาแหลกราญสิ้นความฝัน
จะมองหน้ายังไม่กล้ารับประกัน
เขาจะหันมายิ้มให้หรือไม่เลย