...กุหลาบหลังวันวาเลนไทม์...
มองกุหลาบทาบหมอนคืนนอนซบ
คืนผ่านพบหัวใจร่ำไห้หนัก
คืนนี้ผ่านเลยไปมิได้พัก
ยากจะหักใจหนีมองที่เคย
วาเลนไทม์ต้นปีเป็นที่รัก
ปีนี้จัก เป็นใครมีใหม่เผย
กุหลาบงามอ้อนออดเขากอดเกย
อิงเขนยอ้อมแขนนั้นแทนเรา
วาเลนไทม์ห่างฝนมิพ้นหนาว
ความปวดร้าวเริ่มเยือนสู่เรือนเหงา
คำสัญญากอดเคียงเพียงแนบเนา
กลายกลับเผาคนกอดแทบมอดตน
เสียงสะอื้นคืนก่อนยังผ่อนบ้าง
ความอ้างว้างวางไปแทบไม่สน
หากแต่วันวาเลนไทม์ก็ได้วน
ย้อนแห่งหนเคยมีที่รักเดิม
วาเลนไทม์ปีนี้ไร้ที่รัก
แม้ว่าจักผ่านปีไม่มีเสริม
มองดูเขา..เมารักตวงตักเติม
กุหลาบเริ่มออกช่อคนต่อไป
คืนนี้เพลงขับขานคนหวานเศร้า
กุหลาบเฉาทาบหมอนทรวงอ่อนไหว
ผ่านปีแล้วแว่วยิน..คนหมิ่นใจ
รักยังให้เหมือนเดิม แต่เพิ่มคน
พิณจันทร์
๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
