ชีวิตอิสระ
..
โฉบทะยานเยี่ยงนก..บินผกผัน
มิบังอาจเทียมจันทร์..แจ่มจรัส
ปีกเล็กเล็กสองปีก..บินหลีกลัด
ไม่เคยจิกเคยกัด..ระมัดระวัง
..
บินจากต่ำสู่สูงพยุงปีก
บินจากซีกโลกใส..ไร้คนสั่ง
ใช้สมองของตนดลกำลัง
มิเหนี่ยวรั้ง..ยึดติดคิดร้ายใคร
..
กวีชาวบ้าน

เกิดเป็นนกหกเหินมิเพลินนัก
ขาดที่พักพึ่งพาอยู่อาศัย
ต้องเบียดเสียดเยียดยัดอึดอัดใจ
ยังร้างไร้รังหรู อู่กินนอน

ทั่วถิ่นที่รี่บินถวิลหา
หวังเมตตาจากใครให้พักผ่อน
แต่จนแล้วจนรอดปลอดขื่อคอน
ชีวีก่อนวางวายหมายกรงทอง

นกดิน

 

เกิดเป็นพรานชาญป่าออกหานก
เสียงหวลหกเห่ห้วนชวนสยอง
นั่นฮอฮูกกระดูกเหล็กเด็กข้างคลอง
หรือพันธ์ุ..ออง..อ้วนเตี้ยอ่อนเพลียใจ

แต่ช่างเถอะเงอะงะยิงดะหมด
นำปืนกรดกักตุนกระสุนใส่
เล็งตรงเป้าเข้าที่…นี่กระไร
เอ๊ะ..ใช่ไหม…น่านมันแร้ง…เสียแฮงเดิน


Jannjao


ขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

โหย ย ย ...เวงกำ

ต้วมเตี้ยมเตี้ยตุ๋มติ๋มจึงบินต่ำ
ค่อยคลานคลำตามทางหว่างโขดเขิน
สารพัดภัยผองต้องเผชิญ
ถ้ามัวเพลินพลั้งพลาดอาจถึงตาย

แว่วเสียงกรุบกรากแกรกแหวกพงหญ้า
แย่ละหวาพรานเฒ่าเล็งเป้าหมาย
จึงโผผกวกใกล้ใช้อุบาย
กางปีกผายบินรี่ขี้รดพราน

 

นกละเหี่ย..เรี่ยร่าย..บินส่ายอึ
กลิ่นตึตึ..เฉี่ยวหล่น..ปะปนผ่าน
เหม็นบรรลัยยัยวิหค…สกปรกนาน
เศษอาหารคละคลุ้ง…รกรุงรัง

นกกระเท่เล่ห์ร้าย…อับอายยิ่ง
โบยบินทิ้งเลอะรด…ประชดสั่ง
มิถูกเป้า…เล่าต่อหัวร่อดัง
เหตุพลาดพลั้ง..ตาเหล่…ปล่อยเฉเอง


Jannjao


ขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

 

บินจนหอบลอบมองจ้องพรานเฒ่า
กิ่งไม้เก่าดีดผางอย่างตรงเผง
ไม้ปักเด่เซหลุนร่างหมุนเคว้ง
โดนหัวเหม่ง  แม่นมากมิอยากคุย

จำไว้นะ...อย่ามากล่าวหาเค้า
นกอย่างเราสมองใสไม่พูดชุ่ย
ยลยามยิ้มยวนแย้มเยือนเยิ้มยุ้ย
หาปุกปุยอย่างเรานี้ไม่มีทาง

 

ไหนพี่แดงบอกว่าชีวิตนกมีอิสระไงล่ะ...?

เนี้ย..อะไรโดนตามรังควานอยู่เนี่ย

นกตาเหล่เซถลา..บินบ้าคลั่ง
โกรธกระมัง..ร้อนรนหัวชนหาง
ขู่กราดเกรี้ยวเดี๊ยวเหวย..เสยปลายคาง
ลูกปืนวาง..ฉมัง…ยิงสั่งตรง

น่าหมั่นไส้ใกล้โฉบโอบเอวขอด
คงกะหยอดของดีบิดบี้ส่ง
ตาเหล่ร่อนย้อนศรชนขอน..งง
ไม้หล่นลงนกหลับร่วง…หมุนควงดิน



พรานไม้หล่นใส่...แค่เจ็บ   นกหลับร่วงควงสว่าน...อาจตายแล้วมั๊ง  5555


Jannjao


ขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

มีฤาษีตนหนึ่งบึ่งมาช่วย
ก่อนมอดม้วยล่วงลับแดดับดิ้น
เอาน้ำมนต์พ่นพรมลมโรยริน
ยังมิสิ้นบุญญา วาสนาดี

เลยอยู่กับฤาษีที่ชุบเลี้ยง
ไม่ต้องเสี่ยงโภยภัยในวิถี
เกาะบ่าบนขนพองท่องธานี
ร่างโสภี เป็นอมตะ อ๊ะ...ไม่ตาย

 

เราก็นกยกเมฆช่างเสกสรร
เดาเอานั่นทีท่าว่าคงใช่
ก็เขาช่วยด้วยมนต์พ่นน้ำไง
ฟื้นทันใด ฤาษี...รึชีเปลือย...(ว้า..!?)

 

แล้วบินปร๋อเวียนวนบนอากาศ
กระวีกระวาดกระดี๊กระด๊า…น่าใจหาย
จิตอาฆาตชาติมาร…ผลาญชีพวาย
มุ่งทำร้าย…ระริก..ไล่จิกพราน

เรื่องกลับกลายสหายมี…ฤาษีป่า
ร่วมสุราก๊งรับร้องขับขาน
จึงขอแรง..แกล้งสัตว์…ดัดสันดาน
เปลี่ยนอาหาร….จับเผา….แกล้มเหล้ากิน


ตายอยู่ดี….ที่นี้…. ไม่ฟื้นมาจ่อได้แน่   5555


Jannjao


ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต

ฝ่ายพรานเฒ่าเจ้าเล่ห์แสร้งเฉไฉ
หาเรื่องให้นกนั้นพลันชีพสิ้น
เลื่อยหั่นโลดโฉดร้ายใจทมิฬ
จะโดนคนติฉินคอยนินทา

วิญญาณดูรู้สิ้นร่างวิ่นแหว่ง
ขอสาปแช่งเหน็บแนมให้แสบสา
แฟนของพรานด้านเถื่อนดำเหมือนกา
เกิดชาติหน้าขอให้เป็นเช่นขันที

 

ก๊งนอนอู้..อยู่นั้นพลันสะดุ้ง
จุกเสียดตุง…ทิ่มแทงตามแห่งที่
อร่อยนกหมกเผาแกล้มเหล้าดี
ท้องเสียนี้…โทษแน่…เนื้อแม่ดิน

แว่วดังแรงแช่งบ่น…ใครกร่นว่า
วิญญานบ้า…ติดชนัก…กุกกักหมิ่น
ก่อนเคยร้าย..ถ่ายเรี่ย…ละเหี่ยจินต์
เป็นปักษิณ..ผีสนุก…ติดคุกพุง

วิญญาณติดคุกในพุงพราน  คงไม่ได้ออกแน่ๆ น่ะ  ……5555


Jannjao


ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต