...ฝากสองวรรค ทักทาย สหายเอ๋ย
อย่ามัวเฉย เชือนแช ลอบแลอยู่
แต่งขีดเขียนกลอนเย็นน่าเอ็นดู
เพื่อกอบกู้วันเก่าเก่าของเราคืน
ถึงวันเก่าคนแก่แต่ยังไหว
เตะปี๊บทีละสิบใบ ใช่แค่นฝืน
แม้เคยจุกลุกนั่งล้มทั้งยืน
หัวเราะรื่นหน้ายิ้มเอิบอิ่มใจ
เพราะรักจึง จุกเจ็บ กว่าเล็บขบ
เหมือนถูกตบ แล้วตอน นอนซมไข้
ถึงหนักบ้างเบาบ้างช่างประไร
สู้ทนได้ชอกช้ำยอมกล้ำกลืน
ปีเดือนวันผันกาลเปลี่ยนผ่านศก
เดือนดาวตกเปลี่ยนปักษ์ยากจักฝืน
จากอาทิตย์ ถึงจันทร์ เช้ายันคืน
ฉันยังยืน อยู่ตรงนี้ ในที่เดิม
ทรนงคงรักในศักดิ์ศรี
ปัญหามีปัญญาแน่ช่วยแก้เสริม
หมู่มวลมิตรคิดก่อสิ่งต่อเติม
ร่วมริเริ่มงานรักอักษรา
ปลูกสร้างเรือนอารมณ์อาศรมสหาย
ทั้งหญิงชายหมายมั่นต่างสรรหา
แต่งอักษรอ้อนกานท์เขียนผ่านตา
ขึ้นชื่อว่ารวมพรรคคนรักกลอน
คิดสื่อสาร การใด จากใจนี้
เปล่งวจี พ้องเสียง เคียงอักษร
มธุรสเลอเลิศประเสริฐพร
อีกหลากซ่อนเขียนผ่านให้อ่านกัน
ร่วมญาติวงศ์คณาภาษาสวย
ร่วมกันช่วยสืบสานผลงานฝัน
ความรู้สึกอิ่มเอมเกษมอนันต์
หฤหรรษ์งามงดจากบทกวี
