เธอบอกใช่ไร้เหงื่อกล้ามเนื้อแกร่ง
ทะมัดทะแมงแรงงานการจับถือ
ไม่รอเรือรอลิงประวิงมือ
ตัวแข็งทื่อซื่อตรงขึ้นลงทาง

เธอบอกใช่ใหญ่ล่ำหล่อชะมัด
คมเข้มจัดชัดตอบชอบโผงผาง
รู้ขมเค็มข้นขุ่นละมุนจาง
เงียบยากง้างคางงับศัพท์สำนวน

เธอบอกใช่วัยว่องครองสฤงค์
คือยอดยิ่งมิ่งขวัญวันสุขสรวล
ซบไหล่ซึ้งคลึงบ่าคราเรรวน
นั่งคร่ำครวญชวนลุกปลุกปลอบใจ

เธอบอกใช่ให้เป็นปิตาบุตร
สกุลสุดผุดผ่องละอองใส
จากแบบแปลนแท่นพิมพ์เพาะพิไล
ประสบชัยนัยยะระเบียบแนว

เธอบอกใช่ชายนี้ที่เถิบเฒ่า
เชี่ยวหนักเบาเข้าช่องเนียนคล่องแคล่ว
ช่างฝีมือสื่อสารหวานเพริศแพรว
ยังแจ่มแจ๋วแจ้งจัดไปวัดวา

เธอบอกใช่ชั่วโมงนี้คงใช่
ฉันซมไข้ความดันพลันขึ้นหน้า
ลมออกรูหูอื้อเท้ามือชา
ปล่อยเอกาก้มโก่งกลางโรงบาล

รอหมอเรียกตรวจได้หนึ่งกลอน

รพีกาญจน์

ชายแปนปอนค่อนคนรอผลตรวจ
คิ้วขมวดเอียงคอรอเรียกขาน
บังเอิญหันมาทักยิ้มปากบาน
หัวก็ล้านกลางแหว่ง...แสงต้องตา

เรายิ้มตอบลอบมองจ้องมือเขา
กระดาษเก่าคลี่วางกางแผ่หรา
ปู่บอกย้ำสำคัญเนี่ย...เมียให้มา
หายกังขา...ที่อยู่แกและเบอร์โทรฯ

ดิน