คุกบรรเจิดเลิศหรูควรคู่ชอบ
หัวใจตอบตกลงเพราะหลงไหล
สีชมพูเจิดแจ้งแสดงไป
กิเลสใส่ฝังราก..เกินอยากลา

ติดเส้นสีสดสวยด้วยชอบแสง
สื่อแสดงเย้ายวนรัญจวนค่า
ทั้งวัตถุ...ปุถุชน..กมล..ตา
งามใบหน้า..เรือนร่าง...หลงอย่างจม

ก่อทุกข์เข็ญเป็นบ่วงล่อลวงจิต
รูปนิมิตรหลอกจินต์ถวิลสม
ยากเลิกใฝ่ในจริต..ใจติดตม
พยายามบ่ม..ผสาน..ด้วยทานบุญ

อุบายออกปอกเปลือกเลือกแก่นแท้
กำเนิดแผ่..สว่าง...ส่งทางหนุน
พุทธพจน์..บทนำ..เป็นคำคุณ
ใช้บาปบุญ..กั้นเขต..สังเวชแดน

ปฎิบัติศึกษาหาเหตุผล
เรียนรู้วน…คราคร่ำ..โน้มนำแก่น
ตัดความหลงปลงอารมณ์..รู้ข่มแทน
กายแร้นแค้น..ชีวินพราก…ชวนฝากชม


Jannjao



ขอขอบพระคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตครับ

 

ถ้ามิเอา...ก็เอามาอย่าพูดมาก
เรายังอยากอยู่นะหวังสะสม
ทั้งเงินสดรถราหมายหาชม
เชิญโถมถมโอนมาถ้าแน่จริง

ดีแต่ปากสิท่า ตาขยิบ
คนใจดิบเผ็ดซ่าพริกข่าขิง
หรือจะปลงเปลี่ยนแปลงแสร้งดั่งลิง
เราขอติง  เตือนว่า  เพื่อน..อย่าเพ้อ!?

ดิน

กลอนชวนคิดสะกิดนึกเพื่อฝึกรู้
ใช้กรอกหู..คนพล่าม..ยามพลั้งเผลอ
หากตรึกตรอง...ลองทำ..ตามคำเกลอ
ที่เคยเซ่อ..จะได้สร่าง..เดินทางบุญ

ปากว่าร้ายกลายกลับ..ขยับเปลี่ยน
เป็นพากเพียร..ประจบ...พูดอบอุ่น
หลงกิเลส..เวทนา..หวยหาทุน
สามตัวลุ้น..เลิกเหอะ...ช่างเกรอะกรัง

ค้างจ่ายดอกพอกพูน..แทบสูญสิ้น
หาเลขกิน...พยายามสร้างความหวัง
จนเจ็บปวด..อวดดี..บอกมีตังค์
เลิกอยากมั่ง...เร่งรุก...ออกคุก...เร็ว

Jannjao  

เง้อ.อ.อ.อีกแล้ว...สระเอ็ว


สาธุการยันแก่แก้ไม่ได้
งงบรรลัยสระสมองเหลว
คิดหาคำนำลงดงไฟเปลว
สระเอว(เอ็ว)เจอะอีกจะฉีกเนื้อ

เราใช่คนขี้ฝอยคอยสร้างภาพ
อยู่ในคราบนักบุญคุยวุ่นเฝือ
แหม..ดีตายละเจาเอาธรรมเจือ
ใจเฉกเสือ  ดัดจริต ติดธรรมะ...ชะ!!?

ดิน


เจอะสระเอ็วของจั่นเจาอีกเราจะแบนทิ้งเล้ย คอยดู๊

ว่าโน่นนี่นู่นนั่น..ขยันบ่น
คิดวกวนวุ่นวาย..มากมายน่ะ
เป็นแม่ครัวมัวเอ๋อ..ทำเซ่อซะ
ลูกค้าผละหนีหาย..ของขายใคร

สั่งกระเพราเราหมดงดทำหรือ
เสนอคือ..โหระพา..คิดมาให้
ต่อคำเอ็วเร็วรี่...มิดีใจ
นำมาใหม่..ง่ายนะ..สระเอือะ

Jannjao  

เอ๋ง...กำ

เอ่อ.....จั่นเจาเพื่อนรักหากเราทำเวรทำกรรมอะไรไว้กับนาย
ทั้งที่ตั้งใจก็ดีไม่ตั้งใจก็ดี
ต่อหน้าก็ดีหลับหลังก็ดี
เราขออภัยไว้ตรงนี้นะเพื่อนนะ นะ นะ อย่าตามจองเวรจองกรรมกันต่อไปอีกเลย
เราจะไม่จิกนายอีกแล้วเชื่อเรา เถือะ

กราบ




ชิ!!!???

แหมละอองจองกรรมทำที่ไหน
เรื่องเก่าไปเมียงมองแล้วร้อง...เหือะ
รู้สึกโกรธโลดโผนตะโกน...เทือะ
ส่งเสียง...เงือะแค่นั้น..ผ่อนบรรเทา

มาพูดเปรี้ยวเกี่ยวข้องจองเวรกลับ
คิดระงับ..ค่อนแคะ...ชื่อแปะเสา
รูปละอองมองอยู่คู่คานเรา
กราบไหว้เช้าเสมือนญาติ...มิขาดเลย

Jannjao

อยากมีคนต่อกลอนน่ารักๆแบบนี้จัง