มาพร่ำเขียนคำกลอนตอนดึกดึก
หลังสิ้นศึกการงานอันหนักหนา
เขียนบ่นไปอย่างเหงาเข้าตำรา
แบบบ้าบ้าคนเดียวเฟี้ยวจริงจริง
มิใช่ว่างเท่าใดให้สังเกต
เมื่อมีเหตุงานสุมรุมทุกสิ่ง
คิดมิออกแล่นใส่..ไวปานลิง
จึ่งมาสิงหน้าบอร์ดทอดอารมณ์
แม้นว่างว่างจริงจริงมักฟริ้งฟรุ้ง
เดินเที่ยวทุ่งเที่ยวห้างอย่างสุขสม
เพลินหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ได้ชื่นชม
มิมีปมเคืองใดจะไม่มา
คนแถวนี้ผู้ใดใครบ้างหล่ะ
สถานะไฟออนหลอนเป็นบ้า
มิเห็นชื่อออนไลน์ไร้กายา
แต่ทว่ากลอนโชว์โอ้อย่างไร
มากันแบบล่องหนหลายคนอยู่
พลันจู่จู่มีกลอนมาตอนไหน
เล่นจ๊ะเอ๋แม่เจ้าเค้าตกใจ
มาแล้วไปผลุบโผล่โอ้น่ากลัว
เถอะนะจ๊ะยังไงใจก็รัก
แม้อกหักไร้กลอนนอนกินถั่ว
ก็จะมารอกลอนออนรัวรัว
จากครอบครัวบ้านนี้อยู่ที่เดิม
เขียนแซวสมาชิกขำขำค่า
