...แม่...
โธ่เอ๋ย...ใครเป็นดั่งเช่นฉัน
คงบากบั่นเหนื่อยยากลำบากหนอ
มีเพียงแม่แก่เฒ่าที่เฝ้ารอ
ไม่มีพ่อแต่เด็กเล็กเล็กมา
กว่าจะได้ร่ำเรียนฝึกเขียนอ่าน
ต้องจากบ้านแดนไกลไปศึกษา
ลำพังแม่รับจ้างกลางไร่นา
แลกน้ำตาหยาดเหงื่อทุกข์เหลือเกิน
เพราะฑิฐิมากมายพ่อตายจาก
ยอมทุกข์ยากบากบั่นคนสรรเสริญ
หากแต่ใจใฝ่บุญมาหนุนเทิน
แม่ดำเนินชีวินทางศีลธรรม
เดินทางไกลไปจากพลัดพรากบ้าน
กลับเรือนชานนาไร่ไม่ระส่ำ
แบ่งปันมาพอมีมือที่กำ
ความตกต่ำก็คลายสลายไป
หากแต่คนเรียนจบต้องพบที่
งานมากมีต้องเดินดำเนินใหม่
จำต้องจากแม่จ๋าอำลาใจ
แม้มิใช่ทอดทิ้งทุกสิ่งเลย
มีบ้างไหมใครเป็นดั่งเช่นฉัน
ทุกคืนวันน้ำตาหลั่งมาเผย
อยากกลับไปดูแลแม่อย่างเคย
แต่โธ่เอ๋ยงานทำก็ค้ำคอ
พิณจันทร์
๗ มิถุนายน ๒๕๖๑
