...วิมานดิน...

...วิมานดิน...

“...ฝากรักเอาไว้
ฝากไปในแสงดวงดาว
ที่ส่องประกายวับวาวๆ
อยู่บนฟากฟ้า

ให้แสงสุกใส
ได้เป็นเสมือนดวงตา
คอยส่องมองเธอด้วยแววตา
แห่งความภักดี

เก็บฟ้ามาสาน
ถักทอด้วยรักละมุน
คอยห่มให้เธอได้อุ่นๆ
ก่อนนอนคืนนี้

ให้เสียงใบไม้
ขับกล่อมเป็นเสียงดนตรี
คอยกล่อมให้เธอฝันดีๆ
ให้เธอเคลิ้มไป

เป็นวิมานอยู่บนดิน
ให้เธอได้พักพิงๆ
และนอนหลับใหล

เก็บดาวเก็บเดือนมาร้อยมาลัย
เก็บหยาดน้ำค้างกลางไพร
มาคล้องใจเราไว้รวมกัน

ก่อนฟ้าจะสาง
ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล
ยังอยู่กับเธอข้างเคียงกาย
อยู่ในความฝัน

ฝากเสียงกระซิบ
ฝากไปในสายลมผ่าน
ข้ามขอบราตรีที่ยาวนาน
ให้เธอฝันดี...”

ขอฝากรัก ของฉันไว้...ในห้วงหาว
หว่างวาดดาววาววับ ระยับ เยี่ยง-
หยิบทุกคำเคยขาน อ่านสำเนียง
มาร้อยเสียงสื่อตาม ตรงความนั้น

ให้กึกก้องกังวาน สะท้านโสต
ลุเอมโอช รมณีย์ ด้วยสีสัน
ลิ้มรับหวานฉ่ำรส พจน์จำนรรจ์
พ่วงรำพันเคลิ้มคล้อย...ลิ่วลอยลม

ครั้นกระซิบ อ่อนวลี...สุดที่รัก
น้าวเหนี่ยวชักชวนใจ ใคร่สุขสม
อยากจะรั้งกายเรียว กอดเกลียวกลม
อยู่ชื่นชมเชยชิด นิจนิรันดร์

แม้สุขซ้องเสกสาน วิมานศิลป์
อบอุ่นจินตนาเพียง แค่เคียงฝัน
เงื่อนผูกมัดสองใจ ใกล้ชิดกัน
บ่ เว้นวัน ฉันจัก...บอกรักเธอ

Soul Searcher
Inspired to write 10/3/2019

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...วิมานดิน... (อ่าน 3158 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้