@@วันนี้..ไม่เหลือใคร..ให้พบเห็น.                        
ใจลำเค็ญเดียวดายไม่คลายเหงา.                              
เคยมีรัก...สูญไป  ไร้แม้เงา.                                        
มองทางไหนแสนเศร้า...เหงาสิ้นดี..                                        

@@เป็นพระคุณยิ่งนักท่านทักถาม.                          ขอติดตามเป็นFCมิห่างหาย.                                      ฝากเนื้อตัวเอาไว้ทั้งใจกาย.                                        จะขวนขวายศึกษา...อารมณ์กลอน..                          ...ขอบคุณมากครับ..                                                      

@@ขอบพระคุณร้อยครั้ง...ยังอ่อนหัด
ไม่เจนจัดภาษาพาขื่นขม
เพราะน้อยใจหงอยเหงาเศร้าระทม
เดินซานซมเซไปไร้จุดยืน
@@จนมาพบเว็บไซต์ท่านใจกว้าง
เปิดช่องว่างให้ระบายคลายขมขื่น
ฝึกขีดเขียนทิ้งช้ำที่กล้ำกลืน
หวังให้ตื่นจากฝัน..อันมืดดำ

@@ด้วยอัดอั้นตันใจไม่อาจกล่าว
จึงขีดเขียนเรื่องราวคราวหม่นไหม้
เจอะเจอเรื่อง ปุ๊บปั๊บเกิดฉับไว
ยังมิได้ร่ำลาสุดอาวรณ์
@@เชื่อรักแท้มีจริงยิ่งกว่าเพ้อ
รักที่เธอให้ฉันนั้นสุดถอน
สัจจธรรม..มาพรากเธอจากจร
"หลุมดำ"ซ่อนเธอไว้..ใต้จักรวาล..

@@ขอบพระคุณกำลังใจไม่เหือดหาย
มิตรหญิงชายสะกิดคิดหน้าหลัง
ปล่อยวางบางเรื่องไว้ในภวังค์
คอยสร้างเสริมเติมหวังนั่งไตร่ตรอง
@@ความผูกพันวันเก่าคอยเร้ารุก
กลายเป็นทุกข์สะสมตรมเศร้าหมอง
สิ่งรอบข้างเพียงเจอเหลียวเหม่อมอง
บางครั้งต้องเบือนหน้าหลับตาพลัน
@@ความทรงจำดีดีครึ่งชีวิต
อยากให้ปิดฉากลงตรงความฝัน
แต่ไม่เคยทำใจได้สักวัน
ได้เพียงกลั่นน้ำตาเป็นวลี
@@ขอบพระคุณกำลังใจในยามยาก
แม้นถ้าหากเศร้าคลายไม่หน่ายหนี
จะเป็นทาสสุนทรพจน์บทกวี
ดั่งยาดีกล่อมเกลาให้เศร้าจาง...
             ขอบคุณมากครับ...