กูก็กินสารเคมีมิมีผ่อน
อากาศร้อนกูก็บ่มข่มใจฝืน
สูดควันรถกูก็ทำสุดกล้ำกลืน
ทุกวันคืนข่าวชั่วเกลือกกลั้วกู
สารพัดภัยพิษติดโลกหล้า
มนุษย์มนารุมระยำทำอดสู
ยังแบ่งฝ่ายคุมผลประโยชน์โหดน่าดู
ไม่เคยรู้เรื่องชีวิตสักนิดเดียว
ยึดวัตถุเป็นกฎมิลดละ
ศีลธรรมะคือแสงทองมิมองเหลียว
ใส่ตัณหาล้นกมลจนใจเชียว
มิยึดเหนี่ยวพุทธศาสน์ขาดศีลธรรม
มนุษย์จะตายมลายพันธุ์ด้วยภัยพิษ
ด้วยธุรกิจวัตถุผู้กระหน่ำ
ธรรมชาติทำลายหมดชดใช้กรรม
ยังเถื่อนถ้ำคิดรบราคิดฆ่ากัน
มาร่วมคิดการดำรงเพียงคงชีพ
เป็นประทีปวิทยาการงานสร้างสรรค์
ปัจจัยสี่นี้หลักใหญ่ให้สำคัญ
มารู้ทันสิ่งจำเป็นเฟ้นวิจัย
มาคิดแบ่งปัจจัยสี่ที่เทียมเท่า
มิคิดเอาเพียงตนหวังผลใหญ่
มันเป็นของทุกคนชนทั่วไป
มิของใครคนหนึ่งพึ่งสังวร
ด้วยพอเพียงหลักสูงสุดพุทธศาสน์
กฎธรรมชาติปราชญ์สุดพุทธสาสน์สอน
มนุษย์มีแต่เมตตาเอื้ออาทร
เป็นนครแห่งสันตินี้ยั่งยืน
กูงดกินสารเคมีอย่างนี้ก่อน
อากาศร้อนกูมิกรรมทำใจฝืน
สูดควันรถกูมิทำให้กล้ำกลืน
ทุกวันคืนข่าวดีมีให้กู
ประทีป วัฒนสิทธิ์
24 พศจิกายน 2556
