~รักร้าวเพราะโควิด~

รักร้างเพราะโควิด

ด้วยโควิดทั้งคู่ต่างต้องห่างเหิน
ตั้งใจเดินทางหาต้องหน้าหัน
มีด่านกั้นห้ามผ่านอยู่นานวัน
แสนโศกศัลย์คิดถึงจึงเฝ้ารอ

ไปมองด่านทุกวันแสนหวั่นไหว
ยอดดวงใจห่างหายอย่ากลายหนอ
โทรศัพย์เงียบหายลายจากจอ
คิดยิ่งท้อมองดูไลน์ให้พะวง

ดูช่างเงียบแปลกจิตคิดสงสัย
เจ็บดวงใจหงุดหงิดคิดจนหลง
เมื่อยามนอนเฝ้าขยับหลับไม่ลง
ขอเทพจงช่วยข้าน้อยโรคค่อยจาง

ด้วยเวลาร่วมเดือนดูเลือนหาย
ด่านแม้นคลายเธอไปแสนไกลห่าง
มีคนอื่นตัวฉันนั้นเลือนลาง
มีอาจขวางแม้นหน้าฉันมิหันแล

เหมือนคำกลอนท่านเขียนเวียนสั่งสอน
แต่กาลก่อนเปรียบตัวฉันนั้นดูแย่
สามวันจากนารีที่เปลี่ยนแปร
ต้องยอมแพ้เพราะโควิดเลยจิตพัง

มนตรี ประทุม(2)
๑๑ พ.ค.๖๓

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~รักร้าวเพราะโควิด~ (อ่าน 6727 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้