ไร้อารมณ๋~พาลไร้กลอน

ไร้อารมณ๋~พาลไร้กลอน

ช่วงลี้ภัยโควิดฯชีวิตซูบ
ฝากรอยจูบความจนทั้งหม่นหมอง
เงินประทังที่ได้คือขายทอง
เพื่อใช้ซื้อข้าวของต้องกินมี

ท่านนายกที่รักอย่าชักช้า
ปราบโควิดฯเข่นฆ่าล่าเต็มที่
หวังชาติรอดปลอดภัยไกล*โรคี*
เป็นชาติที่ดีเด่นเป็น*อย่างตัว*

ทุกประเทศทั่วโลกเขาโยกย่อง
ว่าไทยคล่องจัดจ้านต้าน"วิดฯ"ทั่ว
ปราบอยู่หมัดชัดเจนเด่นดังชัวร์
ต่างยกหัวแม่โป้งโจ่งแจ้งชม

หันกลับมามองเรายังเศร้าสร้อย
ด้วยเงินทองหลอร่อยจนถอยถม
เมื่อไร้เงินหัวใจไร้อารมณ์
พานจ่อมจมไร้รสบทกวี...

นักเลงเพลงยาว

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ไร้อารมณ๋~พาลไร้กลอน (อ่าน 3550 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้