โคลงวัน(โคลง ๑ สุภาพ)
๐ เขียนแนวโคลงหนึ่งชี้ สุภาพ
เพื่อทราบในหลักร้อย- กรองโคลง
เชื่มโยงสัมผัสให้ ชัดเจน
เป็นเกณฑ์การแต่งทั้ง มวลผอง
ครรลองถือแบบเบื้อง โบราณ
เนานานโคลงสี่นั้น บาทนำ
ท้ายคำท้ายบาทต้อง ส่งไป
ลงในคำหนึ่งแท้ สอง,สาม
บทตามต่อเนื่องล้วน เฉกกัน
รังสรรค์เป็นแบบไว้ ยามดู
ดุจครูเฝ้าบ่งชี้ นำพา
ปัญญาดังก่องแก้ว เรืองรัศมิ์
ควรอรรถปวงปราชญ์ทั้ง หมดหลาย
จินต์หมายผลผ่องแพร้ว เพริศศรี
กวีปวงปราชญ์ท้น ปรีดา
ทั่วหล้าต่างแซ่ซ้ร้อง คำนึง(ถึงเอย)
จากการทดลองแต่ง ทดลองอ่านหลายๆครั้ง คิดว่า การลงสัมผัสระหว่างบท
ใช้คำสุดท้ายของบทแรก ลงสัมผัสกับคำที่สอง ของบทถัดไป น่าจะลงตัวที่สุด
นักเลงเพลงยาว
