นักเลงเพลงยาว
นักกลอนผู้อ่อนไหว
 ออฟไลน์
กระทู้: 120
120/120
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: บ่นจาภาษากลอน ตอน *ระวัง! แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน เป็นสิ่งที่ถูกแย่งชิงไปได้*
บ่นจาภาษากลอน ตอน *ระวัง! แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน เป็นสิ่งที่ถูกแย่งชิงไปได้*เมื่อวานนี้ได้พูด(เขียน)ถึงวิธีฟื้นฟู แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,อารมณ์ในการแต่งกลอนไปแล้ว 
วันนี้จะมาเขียนถึงอันตราย,ข้อควรระวังในการเขียนกลอน,โพสต์กลอนลงในเว็บด้วย เพราะถ้าไม่เขียน
ก็ดูจะเป็นการใจร้ายใจดำต่อผู้ที่เข้ามาอ่านหัวข้อนี้เกินไป 
อันตรายที่ว่านี้ ไม่ใช่อันตรายต่อร่างกาย ไม่ใช่อันตรายต่อทรัพย์สิน ไม่ใช่อันตรายต่อจิตใจ
แต่เป็นอันตรายต่อแรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,อารมณ์ในการแต่งกลอนนั่นเอง(เรื่องนี้สำคัญมาก)แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,เป็นสิ่งที่สามารถถูกแย่งชิง(ปล้น)ไปได้ พูดไปแล้วหลายคนอาจจะไม่เชื่อว่า แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝันจะมีใครที่ไหนสามรถปล้นไปได้
ขอบอกว่าเป็นเรื่องจริงครับ จริงอย่างที่สุด เรื่องแปลกประหลาดนี้เกิดขึ้นมานานหลายปีแล้ว ไม่ต่ำกว่า 6-7 ปี
เป็นสิ่งที่ผมสังเกตพบ และเจอมากับตัวเองบ่อยๆ ซึ่งผมยังไม่เคยเล่าเรื่องนี้กับใคร วันนี้จะมาเล่าที่นี่
เป็นครั้งแรกและเป็นที่แรก
ข้อควรระวัง อย่าให้ใครมาแย่งหรือปล้น แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝันของเราไปแรงบันดาลใจหหรือไฟแห่งฝัน สามารถถูกผู้อื่นมาแย่งชิงไปได้สองช่องทาง คือ
๑. ทางข้อความส่วนตัว เมื่ออยู่ดีๆ มีผู้ส่งข้อความส่วนตัว(PM)มาหาเราในลักษณะสอบถาม
หรือชวนสนทนาในบางเรื่อง เมื่อเราอ่านนและเขียนข้อความตอบกลับไป ก็จะเกิดการถ่ายเท-ถ่ายโอน
แรงบันดาลใจหรือไฟแห่งฝัน จากผู้ที่มีมากกว่า ไปหาผู้ที่มีน้อยกว่า มีความเป็นไปได้ว่า การจะมีการ
โอนจากเราไปหาเขา หรือจากเขามาหาเรา หลักการก็มีอยู่ว่า จะมีการถ่ายเทจากผูที่มีมากกว่า ไปให้คน
ที่มีน้อยกว่า ดังนั้นในบางครั้ง เมื่อมีผู้ส่งข้อควมส่วนตัวมาหาเรา ก็อาจจะเป็นการมอบกำลังใจ,ไฟแห่งฝัน
มาให้เรา หรืออาจจะมาสูบเอาจากเราไปก็เป็นได้ทั้งสองแบบ
๒.การโพสต์ข้อความลงบนเว็บ ไม่ว่า ข้อความที่โพสต์นั้น จะเป็นแค่การแสดงความคิดเห็นธรรมดาๆ
หรือ เป็นข้อความที่เป็นบทประพันธ์ที่เป็นร้อยกรอง เช่น กาพย์ กลอน โคลง ก็ตามที
ทันทีที่มีผู้มาโพสต์ข้อความต่อท้ายจากเรา แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน, อารมณ์ในการแต่งกลอน ของเรา
ก็จะถูกดูดไปให้คนนั้น(คนที่มาโพสต์ทีหลัง) ดังนั้น คนที่มาโพสต์ข้อความต่อจากเรา ก็จะเป็นคนที่ได้รับ
แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,อารมณ์ในการแต่งกลอนของเราไป ซึ่งผมเรียกอาการนี้ว่า การถูกแย่งชิง แรง
บันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,อารมณ์ในการแต่งกลอน
ซึ่งการถูกแย่งชิงนี้ บางครั้งอาจจะสูญเสียไปแค่เล็กน้อย(30% ยังเหลืออีก 70%) ยังฟื้นฟูได้เร็ว
สูญเสียปานกลาง(70% เหลือ 30-40%) ซึ่งการจะฟื้นฟูได้ก็คงจะใช้เวลานานหน่อย
หรือสูญเสียทั้งหมด(100%)ซึ่งก็คงยาวนานกว่าจะฟื้นตัวได้ อาจหลายเดือน อาจเป็นปี หรือนานมากกว่านั้น
การที่จะสูญเสียมาก สูญเสียน้อย ก็ขึ้นอยู่กับแรงบันดาลใจที่มีอยู่ว่า มีมากมีน้อยเท่าไหร่ กำลังใจเข้มแข็งแค่ไหน
เพราะฉะนั้น เรื่องที่ต้องระวัง เพื่อรักษาแรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน, อารมณ์ในการแต่งกลอนของเราไว้
ไม่ให้ใครมาแย่งชิงเอาไปได้ก็คือ
๑.ระวัง เรื่องข้อความส่วนตัว
๒.ระวังเรื่องการโพสต์กลอน อย่าให้มีผู้ใดมาโพสต์ต่อท้าย-หลีกเลี่ยงการเข้าต่อกลอนในกระทู้ที่
มีคนเข้ามาตอบมากๆ เพราะการเข้าไปโพสต์ในกระทู้ลักษณะนี้ เพียงไม่นานก็จะมีผูข้ามาตอบแน่นอน
๓.ในกรณีที่มีผูเข้ามาตอบข้อความกระทู้ต่อจากเรา ให้รารีบกลับเข้าไปตอบต่อเพื่อชิง แรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน
กลับคืนมา อย่าปล่อยให้เขาแย่งชิงไปได้(ก็แย่งกันไปแย่งกันมาแบบนี้ ทางที่ดีคือ หลีกเลี่ยงการตอบกระทู้
และการถูกผู้อื่นตอบกระทู้ดีที่สุด)
เขียนมาถึงบรรทัดนี้แล้ว ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ได้ ส่วนวิธีฟื้นฟูแรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,อารมณ์ในการแต่งกลอน ผมไดเขียนไว้ข้างบนแล้ว
ในการเลือกใชวิธีฟื้นฟู ก็แล้วแต่สุดแต่ใครจะใช้วิธีไหน
วิธีที่ ๑ กับที่ ๓ ก็คือ การฟื้นฟูด้วยการพยายามจุดไฟด้วยตนเอง
ส่วนวิธีที่ ๒ เป็นการไปแย่งชิง หรือขอแบ่งปันแรงบันดาลใจไฟแห่งฝันมาจากผู้อื่น ซึ่งวิธีนี้
ไม่นานก็จะถูกผู้อื่นมแย่งชิงกลับ(ไม่อยากแนะนำ)
การรักษาแรงบันดาลใจ,ไฟแห่งฝัน,อารมณ์ในการแต่งกลอนของเราไว้ ก็เพื่อจะได้มีกำลังใจ
เขียนกลอนออกมาทุกๆวัน และเมื่อวันใดที่เราหมดสิ้นกำลังใจในการเขียน ก็จะได้รู้จักวิธีฟื้นฟู
กำลังใจให้กลับคืนมาบทกลอน
อันเรี่ยวแรง กำลังใจ ไฟแห่งฝัน
สิ่งสำคัญ อย่าให้ใคร ไหนมาแย่ง
ส่งข้อความ ยามต่อกลอน ควรระแวง
อาจมีผู้ มาปันแบ่ง จากเราไป
กำลังใจ ไฟแห่งฝัน ต้องหมั่นฟื้น
เพื่อกลับคืน เพื่ออยู่คู่ กับเราใหม่
อย่านิ่งเฉย ปล่อยดูดาย สลายไฟ
หมดแรงใจ กลอนก็หด หมดอารมณ์
เชื่อก็เป็นบุญ....ไม่เชื่อก็เท่ากับยังไม่หมดกรรม....เหอๆๆๆๆ
นักเลงเพลงยาววววว
|
