...จวบสิ้นลม...

...จวบสิ้นลม...
Till Death Do Us Part

“Can’t Help Falling In Love”

“...Wise men say
Only fools rush in
But I can't help falling in love with you...”

...วันนี้ได้มีโอกาสไปร่วมงานแต่งงาน
แบบคาทอลิกที่โบสถ์แห่งหนึ่ง

...แอบเห็นสายตาที่เจ้าบ่าวยืนมองเจ้าสาว
ในชุดเดรสยาวสีขาว คลุมหน้าด้วยผ้าลายลูกไม้
กำลังก้าวเดินมาอย่างช้าๆบนทางเดินที่ปูลาด
ด้วยพรมสีแดงสด แล้วนั้น...

...มันเหมือนสรรพสิ่งในโบสถ์ ล้วนสงบนิ่งไม่ไหวติง
แม้แต่ลมหายใจ...เหมือนทุกๆคนพยายาม
กลั้นเอาไว้ด้วยความกลัวว่ามันจะไปกระทบกระเทือน
บรรยากาศ ทำให้ความมหัศจรรย์ แห่งช่วงเวลานั้น
มันเสียไป...

...จึงอดไม่ได้ที่จะบันทึกความรู้สึกเก็บเอาไว้...

สายตาจดจ้องมองด้วยปองรัก
แฝงไออุ่นละมุนนักเกินหักห้าม
แอบพะวงหลงเพ้อละเมอตาม
ไปกับความงามงดบทระบิล

เปรียบประหนึ่งตรึงตรามิราร้าง
เมื่อใจสองร่วมทางแม้ต่างถิ่น
พร้อมร่วมสุข,ทุกข์ร้อน รอนราคิน
เชื่อมชีวินชิดเชื้อเป็นเนื้อเดียว

“...to have and to hold,
from this day forward,
for better, for worse,
for richer, for poorer,
in sickness and in health,
to love and to cherish,
till death do us part...”

ต่างสัญญาว่าจะรักมิหักหาญ
โอบดวงมานคลายเศร้าครั้งเหงาเปลี่ยว
จักคอยชื่นเชยสมรักกลมเกลียว
จวบแห้งเหี่ยวสรรพางค์พราก...เราจากกัน

โซ...เซอะเซอ
8 สิงหาคม 2563

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...จวบสิ้นลม... (อ่าน 5286 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้