เปลืองน้ำตา

๏ อยู่อยู่ก็หายไปทำใจยาก
  แต่ก่อนเคยรักมากจากไปไหน
 เจ็บจับจิตเหน็บหนาวร้าวทั้งใจ
ขาดคนดูแลห่วงใยจิตใจกัน 

๏ อยู่อยู่ก็หายไปใจเลยเหงา
  แปรเปลี่ยนเป็นความเศร้าไม่สุขสันต์ 
 กลับเป็นคนอ่อนไหวง่ายทุกวัน
สิ้นสัมพันธ์เปลืองน้ำตาใครว่าดี

๏ อยากจะลืมก็ง่ายก็ดายนัก
  คนเคยรักทิ้งขว้างเจ็บอย่างนี้
 ใจก็ดำจำไม่ได้รักไม่มี
ทำกันเจ็บทุกทีมาหนีไป

๏ ก็บอกกันให้ดูรู้สักหน่อย
  อย่าคิดอ่อยว่ารักแล้วผลักไส
 ถ้าเป็นเพราะฉันผิดเรื่องอันใด
ทำแบบนี้ปวดใจแทบตายเอย ๚ะ๛