นั่งแต่งหน้าทาปากเคี้ยวหมากหวาน
ลมฝนผ่านเงียบงันถึงขั้นหลอน
มองทางไหนไม่เห็นเป็นเว้าวอน
เขียนคำอ้อนฝากฝนไร้คนมอง
ไม้ขัดฝาสังกะสีกันผีอื่น
ยามค่ำคืนโพยภัยให้สอดส่อง
ล้มตัวนอนก่อนผันตะวันทอง
แต่ก็ต้อง ตกใจเสียงได้ยิน
เสียงโครมครามดังลั่นสนั่นก้อง
คนข้างห้อง ร้องหมายขอสายสิญจน์
คนพิจิตรทิดสา อาสาจินต์
ผีเจ้าถิ่น แอบมอง ลอดช่องมา
ตั้งเพิงพักผิดที่มากผีดุ
มองทะลุผ่านผันแม้กั้นฝา
ห้องถัดไปชายชาญหล่อผ่านตา(ฮ่า)
แอบถ้ำมองห้องทิดสา..ว่าตามนั้น
ปรึกษาให้คิดเห็นเป็นดั่งนี้
ช่วยปราบผีถ้ำมองลอดช่องฝัน
น้ำสนิม สังกะสี มีกำนัล
รองเต็มขันสาดใส่ไล่ผีเรือน
เสียงโอดโอยโวยวายผีร้ายดิ้น
โยนสายสิณจน์ขาวส้มผสมเปื้อน
สลัวมองฉากหลังเมฆบังเดือน
พิณจันทร์เพื่อน..ลาก่อนลงกลอนลา(ฮ่าๆ)
พิณจันทร์
ขำๆเด้อจ้า
