มาปักหมุดอ้อมแอ้มประแล่มหวาน
เทน้ำตาลฉาบคำนำถาโถม
อ่านกลอนเขาหวานจิตติดยอดโดม
มุดกระโจมอายจังยังเขียนมา
 
(หมั่นใส้สระโอมจริงจิ้งงงง..ฮ่า)
 
คิดคำต่อก็ยากลำบากยิ่ง
ยังต้องวิ่งคิดเรื่องต่อเนื่องหนา
กลอนอยากหวาน วจี  พี่พรรณา
อิหยังหว่า... หวานมากมี พี่ไม่เจอ

รสชาติใดไหนเล่าจะเท่าหวาน
รสน้ำตาล นั่นหนอขอเสนอ
จะแกงบวชแกงส้มชมเลิศเลอ
แต่หวานเธอ แบบนั้นฉันไม่มี

อยากจะหวานเหมือนกันประพันธ์ถ้อย
หวานเรียงร้อยกลอนศิลป์กวินศรี
นามปากกาครูจินต์ "พิณนรี"
ท่านผู้นี้ คำหวาน น้ำตาลอาย

จึงประกาศหาพี่ "พิณนรี" หนอ
ศิษย์ยังรอ อยู่นี่พี่อย่าหาย
อารมณ์กลอน..บ้านนี้ที่พี่ชาย
ตั้งจิตหมายรวมศิลป์ กวินไทย
 
ฝาก "มะสะแป" บอก ครู"พิณนรี"มาตอบทีค่าา ฮ่าๆ

 
พิณจันทร์
1 กันยายน 2565

 
โน..โน..โน...ฮ่าๆ
 
ภารตะ หวานนั้นฉันไม่คล่อง
หวานร้อยกรอง แบบนั้นทางตันหนา
หวานอย่างเรา เฒ่าชะแรแก่ชรา
หมดทางหาหวานศิลป์ระบิลใด

ด้วยชีวิตติดหวานอาหารว่าง
ต้องเดินทางหาหมอแค่พอไหว
หากเพิ่มหวานอักษรเขียนกลอนไทย
คงบรรลัยสองเท่าโรคเย้าเยือน

บ้ายบาย..ทางหวาน อิอิ

พิณจันทร์
14 กันยายน 2565

อักษรเคียงเรียงร้อยด้วยถ้อยหวาน  
ยากเกินงานขัดใจ..หาใดเหมือน
ด้วยโง่เขลามิเบาบางทำลางเลือน
จึงคลาดเคลื่อนรักร้างเลยห่างไกล

จะกล่าวอ้อนวอนแสดงแจ้งประจักษ์
ยังกุกกักลืมหลงชวนสงสัย
ถูกเป็นผิดอิดหนาระอาใจ
เจ็บจุกในเหนื่อยยากลำบากจินต์

วอนเพื่อนสาวสกาวแจ้ง ณ.แหล่งนี้
โปรดช่วยที..บอกพจน์ทั้งหมดสิ้น
วิชาพูดพรอดพร่ำคำชวนยิน
มหาหินใจอ่อนหากย้อนฟัง

พี่ขอเธอจงช่วยก่อนม้วยมอด
มิอิดออดสอนกลเป่ามนต์ขลัง
มธุรสบทจริงอย่าติงนัง
ที่ชิงชังหากชอบ...จักขอบคุณ



Jannjao

 


ท่านเจาะจงส่งเพลงบรรเลงล้ำ
เตือนความจำสุกสกาวครั้งคราวก่อน
เจิดประกายขายฝันตรงวันนอน
เรื่องราวซ้อนซึมซับประทับใจ

ห้วงภวังค์สั่งจิตจนคิดสร้าง
แล้วแยกร่างจัดแจงแปลงกายใหม่
เป็นซูเปอร์แมน...กางเกงกลับ..สลับใน
บินเลาะไป....สำรวจเร่งตรวจตรา

บินเหาะวนจนทั่ว..ดันกลัวตก
ความคิดรก..เหลวไหลยิ่งไปกว่า
พลังลอยคอยหนุน..อุ่นอุรา
เรื่องผีบ้าสติเพี้ยน..เลิกเกรียนไป

บินสูงเรื่อยประหลาดทำหวาดหวั่น
ทะลุจันทร์นอกโลกเศร้าโศกไห้
ตัองพลั้งพลาดอากาศหมดอดหายใจ
เลยเปลี่ยนใหม่เป็นบินต่ำแบบลำลอง

ขณะบิน....ยินเสียงอยู่เคียงข้าง
แตรบีบอ้างรับรู้กู่กึกก้อง
ปิ้นอย่างดัง..ฟังกลัว..จนตัวพอง
รถยนต์ร้อง..ด่าเซ่อ..ซุปเปอร์แมน


บินต่ำเกินรถยนต์ขับมาจะชนเอาน่ะครับ  ตื่นนอนดีกว่า..555


Jannjao

 

คนสังคมก้มหน้าแววตาซื่อ
สมคำลือ..ดาวของแทร่..ลูกแม่ป้อม
ปลูกเรือนหอพอเพียงเลี้ยงกระปอม
รอชายพร้อม..หมายหมั่นขั้นวิวาห์

แต่งตัวเฟี้ยวเหี่ยวกระซะที่ไหน
แค่ร่างใหญ่..หนักแน่นทั่วแขนขา
เดินเขยิบ..ขยับ..เห็นกับตา
เรือนข้างฝา..เหมือนจะลั่น..พื้นสั่นเอน


ไม่เจอนาน ลดน้ำหนักหน่อยนะ


Jannjao

 
แค่สองก้าวเรือนลั่นฉันเบาแล้ว
มาทำแซวคนอื่นให้ตื่นเต้น
เรือนฉันแกร่งเอาไหวไม่โงนเงน
ยังไม่ถึงกรรมเวรเซ่นเรือนพัง

ดีแต่มองแขนขาฝาบ้านเขา
พี่จั่นเจาเท้าพี่หรี่มองมั่ง
เห็นปลายเท้าหรือไม่ให้ระวัง
แม้นพุงบังไม่เห็นเช่นนั้นนา


ไม่เท่าไหร่ค่า แขนขาเล็กเหมือนเดิมนะพี่
พุงใหญ่จังลดบ้างค่ะ