ฝึกหาคำมาต่อนั่นพอรู้
ฝึกจับคู่มากมายมิหน่ายหนี
กฏแผนผังหาอ่านนานหลายปี
ก็ยังมีผิดเพี้ยนดั่งเขียนมา

แท้คือนาม "พิณจันทร์" ประพันธ์เขียน
ยังวนเวียน เขียนอยู่ให้รู้ว่า
ผิดตรงไหนยังมีที่ครูบา
ปรารถนา สะกิดให้ แก้ไขตน

เขียนบ่อยบ่อยผิดถูกสนุกแก้
อาจท้อแท้มีบ้างในบางหน
แต่ด้วยมีใจรักประจักษ์จน
ครูหลายคนชี้แนะและติดตาม

จากเขียนกลอน สระไอ มากในบท
ค่อยค่อยลด สระอา มาล้นหลาม
สัมผัสนอกสัมผัสในใส่ทุกยาม
สัมผัสใจ ใครถามมิงามเลย(ฮ่า)

จากเขียนกลอนไต่เต้าเริ่มเข้าที่
จึ่งได้มี โคลงกาพย์ขนาบเผย
กลายเป็นความสนุกสนานเคย
แล้วลงเอยด้วยรักพำนักเรือน

กลายเป็นคนใจเย็นที่เห็นแจ้ง
กล้าโต้แย้งผังใดเขียนไม่เหมือน
แม้ไม่มีชื่อเสียงพะเนียงเยือน
แต่เห็นเพื่อนเป็นกวี  แสนดีใจ

พิณจันทร์
1 กันยายน 2565
 

เพราะมากครับ

@ รักษ์กวี มีใจ ใฝ่ฝึก
คืนดึก วันสว่าง สร้าง,เขียน
ใช่แค่ แลเฉย จักเพียร
รู้เรียน ลองใหม่ ไสวกวี

@ รักษ์กวีใฝ่ฝึกสร้าง    สู้เพียร
ดึกสว่างจักแวะเวียน      วาดถ้อย
ค้นคว้าใช่นั่งเทียน         ทำเก่ง
ลองใหม่ยังอ่อนด้อย     เร่งรู้แก้ไข