“…ด่าไม่จม ชมไม่ลอย…”

“…ด่าไม่จม ชมไม่ลอย…”

…“ด่าไม่จม ชมไม่ลอย” แค่คอยรู้
ดั่งนิ่งดู ภูผา ชลาศัย
เห็นเกิดดับ นับเนื่อง แม้เรื่องใด-
ต่างคลาไคล คล้อยล่วง ลับห้วงกาล…

…บังเอิญไปเห็นข้อความ
“ด่าไม่จม ชมไม่ลอย”
ซึ่งดลใจให้เขียนกลอนขึ้นมาบทหนึ่ง
พอเขียนเสร็จก็อยากจะหาเพลงประกอบมาลง
พลันนึกถึงเพลง “โลกนี้คือละคร”
จึงลองค้นหาเพลงแบบบรรเลงใน
YouTube ดู

มาเจอคลิปวีดีโอนี้
เป็นการเล่นเปียโนประกอบไวโอลิน
ซึ่งบรรเลงได้อย่างไพเราะจับใจยิ่ง
ครั้นพอดูยอดวิว ก็แปลกใจว่า
ทำไมยอดวิวน้อยจัง ก็คิดว่าจะเอา
คลิปวิดีโอนี้มาลงเพื่อช่วยเผยแพร่

แถมยิ่งได้เปิดอ่านข้อความใน
Description ซึ่งระบุว่าผู้เล่นเปียโนชื่อ
อาจารย์สนั่น ยังท่าไม้
(ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว)
เป็นผู้พิการทางสายตา ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ
แต่ได้พยายามศึกษาเรียนรู้ทางด้านดนตรี
จนได้เป็นครูสอนคนพิการทางสายตา
อีกทั้งได้มีการลงเลขบัญชีเพื่อ
เปิดรับบริจาคช่วยเหลือ
มูลนิธิส่งเสริมอาชีพคนตาบอด

จึงคิดว่าควรจะนำมาช่วยเผยแพร่
เผื่อผู้ที่ผ่านมาพบอ่าน
ได้รับความบันเทิงจากบทกลอน
และเสียงดนตรีนี้แม้อาจเพียงเล็กน้อย
แต่หากความบันเทิงใจได้ดลบันดาล
ให้ท่านเกิดกุศลจิตขึ้นมาบ้าง ก็หวังว่า
ท่านจะไม่ปล่อยผ่านเลยไปครับ

โซ…เซอะเซอ
28 เมษายน 2566

	ผู้เขียน	หัวข้อ: “…ด่าไม่จม ชมไม่ลอย…” (อ่าน 7217 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้