คนไถ่ถามตามติดเพราะคิดถึง
ใฝ่คนึง..รักแท้เฝ้าแลเหลียว
ยามห่างเหินเมินพักตร์เหงานักเชียว
จิตห่อเหี่ยว..คราศรี..เดินหนีไป
ที่พี่กล่าวเล่าความก็ตามซื่อ
ด้วยแม่คือ..กุนสตรีที่ยิ่งใหญ่
น้ำหนักร้อยคอยค้ำ..ถือลำไย
มิกลัวใคร..จะว่า..เธอหน้าทน
อีกความคิดติดดิน..พี่ชินแล้ว
แม่น้องแก้ว..คราใกล้ชวนไปขน
ทั้งแบกขุดมุดไร่..เกินใช้คน
สาละวน..งานฝากจากปากเธอ
มาวันนี้ดีใจที่ได้พบ
แล้วรีบหลบก่อนคำนำเสนอ
พี่ลาแล้วลาลับ..หนีกลับเจอ
ก่อนใจเผลอ..ใช้เยี่ยงทาส..ตัดขาดกัน
Jannjao