เป็นดั่งคำกล่าวไว้.......อย่าโลภ
ทุกข์ก่อเพราะละโมบ..........เผื่อได้
เปรียบดังเหยี่ยวคอยโฉบ......หาเหยื่อ
หากมั่นสติไว้...................ฆ่าได้ เพียงลม

รับชมเพียงให้เห็นเป็นตัวอย่าง   
ผู้ใดสร้างเหตุแห่งกรรมนำทุกข์เข็น
ก่อสิ่งใดจงรับผลตอนลำเค็ญ
แลรับไปตามที่เป็นเหตุอันควร

มิมีผู้ใดดอก...จะรอดพ้น
ต้องจำนนต่อหลักฐานอันถี่ถ้วน
เป็นบทเรียนให้ทุกผู้ในกระบวน
คิดทบทวนสิ่งที่ได้ในเหตุการณ์

สิ่งที่ควรพึงมีคือสติ
พึงดำริตริตรองการสื่อสาร
ผลโประโยชน์โฉดเขลามันละลาน
ฝึกละโลภในสันดานกาลต่อไป.