"กลับมาเพื่อเจอเธอ"

 

ณ เส้นทางสายเก่าเราเคยผ่าน
คล้ายเนิ่นนานฝันหายไปช่วงหนึ่ง
ระลึกย้อนก่อนเก่าเฝ้ารำพึง
รำพันถึงใครใครไว้มากมาย

มีเรื่องราวคราวฝันวันก่อนก่อน
มีอาทรกลอนหวานกานท์หลากหลาย
ได้มิตรแท้แผ่รักฝากเรียงราย
ก่อนเลือนหายไกลห่างทางโคจร

ตลอดทางห่างออกบอกว่าเหงา
คอยคืนเหย้าเฝ้าฝันกลั่นอักษร
ทว่าห่างร้างนานเกินขานกลอน
ลึกสะท้อนโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวนาน

ทุกขณะนาทีที่ขยับ
โสตสดับสำเนียงเสียงผสาน
ดั่งมนตร์เพรียกเรียกกลับให้ขับกานท์
พจมานกวีชี้เชิญชวน

สำเนียงศัพท์ขับกล่อมพร้อมส่งฝัน
อยู่ทุกวันขวัญตื่นอยากคืนหวน
ปลุกไฟฝันวันเก่าเฝ้าทบทวน
สู่กระบวนสร้างศัพท์ประทับทรง

จึ่งนั่งลงที่เก่าเฝ้ากระดาษ
พจนารถรินหลั่งดังประสงค์
จรดสาส์นกานท์กาพย์แล้วจับลง
หวังสื่อตรงลงไว้กลางใจเธอ

ประหวั่นเกรงคนลืมไม่ปลื้มศัพท์
กระดาษยับแผ่นเก่าเฝ้าเสนอ
จำได้ไหมใครหนึ่งซึ้งละเมอ
กลับมาเจอเธอแล้วแก้วกวินท์

ดาวเอง

 

:



จากไปนานนะเออ..เพิ่งเจอหน้า
อดีตลา..พลันฟื้นกลับคืนถิ่น
วิญญาณคราตาโรยโบกโบยบิน
ร่างขาดวิ่น..ร่องแร่ง..ยังแสร้งมา

ก่อนตายลับดับสูญ..พูลสวัสดิ์
เธอกอดฟัด...ขี้มูกสูด....แล้วพูดว่า
ชาติหน้าครบพบอีกที..นะพี่ยา
เป็นผีบ้า...เลยมาตามนัด...เอ้า..จัดไป



Jannjao

 

เวลานี้ผีน้อยมาคอยเก้อ
นัดหมายเธอ...เกินรู้..อยู่ทึ่ไหน
หลอกทั้งผีหลอกทั้งคนสับสนใจ
ดูเถิดใคร...พูดไว้ก็ไม่มา

ก็นี่แหละนิสัยหัวใจมนุษย์
รักสมุทร..เสื้อผี..ยังดีกว่า
วิญญานฉันมั่นคงตรงเวลา
กลัวเขาว่า...เสียสัตย์...ขาดสมบัติผู้ดี


Jannjao

เป็นผีน้อยอยู่ส่วนผีก็ดีแล้ว
เดี๋ยวทำบุญส่งแห้วไปให้ผี
หยุดจองเวรจองกรรมทำราวี
ภพภูมิมีของใครก็ไปเทอญ

 

 

มาขับไสไล่ส่งด้วยคงเบื่อ
ตาแดงเรื่อ..ชอกช้ำทำห่างเหิน
เขาชังขิงทิ้งขว้าง..บนทางเมิน
ร้ายเหลือเกิน..คำกล่าว..ปวดร้าวใจ

คนละภพจบขาด ณ.ชาตินี้
หยุดเสียที...มิเผลอมาเจอใหม่
เลิกครวญคร่ำรำพัน.."เราฝันไป"
น้ำตาไหล...ยกมือปาด...ตัดขาดเธอ


Jannjao

 

แสนรันทด..สตรีใช่มีเลือก
พี่ปลิ้นเปลือก..ตากรอก..ช่วยบอกมั่ง
ด้วยเศร้าโศกโชคร้ายน่าอายจัง
ยามเรารั้ง...เขาหนี...คือที่มา

หรืออับแสงแห่งรัก...ประจักษ์จิต
หรือ...ชีวิต..พังพลาด..หวาดผวา
หรือบุญน้อยคอยเศษคนเมตตา
หรือด้อยค่า..ควรรู้เกินคู่ใคร

คงเป็นกรรมทำเศร้าแต่เก่าก่อน
บาปจำย้อน..ประชิด..ส่งติดใกล้
เกิดเป็นหญิงนั้นยากลำบากใจ
แต่รู้ไหม...ชายก็ยาก..ลำบากเกิน

 Jannjao

โถๆๆๆ

น้องจะบอกวิธีพี่จดไว้
เพียงข้อเดียวเน้นให้อย่าได้เขิน
จะนั่งลุกยืนนอนหรือตอนเดิน
ควรเผชิญความจริงสิ่งหนึ่งมี

คนน่ารักอย่างนี้พี่กุ๊กไก่
การันตีนิสัยในตัวพี่
ดาวแอบดูรู้เห็นอยู่เป็นปี
น่าจะดีอยู่หนอขอลองเดา  555

แม้นสิ่งเดียวลดลงคงได้พบ
คู่บรรจบรักแท้และเลิกเหงา
เลิกปากร้ายเสียทีพี่..เพลาเพลา
กลอนเจ็บเจ็บก็เบาลงคงมีแฟน


ดาวเอง

 

แม้เวลาผ่านล่วงยังห่วงหา
ต่างคนต่างจากลาด้วยหน้าที่
ยังคิดถึงตรึงตราทุกนาที
คิดถึงทุกพจีที่มีกัน

เป็นรู้สึกคิดถึงจึงมาหา
จึงกลับมาต่อกลอนวอนรับขวัญ
แม้บทกลอนจืดจางในบางวัน
แต่รักฉันเข้มข้นล้นดวงใจ

มีคำว่าคิดถึงกี่คำเล่า
คิดถึงกลอนของเรามากเท่าไหน
คิดถึงคือคิดถึงซึ่งห่วงใย
ที่เอ่ยไปไม่เท่าเรารำพัน


 

ดาวพฤหัส ของแทร่