ต้องกินข้าวเป็นเวลาด้วยหนาพี่
เดี๋ยวชีพพลีหรี่รุ่ยเป็นผุยผง
แม้นงานหนักพักไวใจปลงปลง
ขืนรั้นคงตายแน่ก่อนแก่ชัวร์


รู้ตัวว่าทำงานหนักก็พักผ่อนสิคะ
ทานข้าวด้วยข้าวต้องทาน
นี่ถ้าเป็นเด็ก ดาวจะบอกว่า ถ้าคิดว่าลืมกินข้าวก็เอาข้าวมัดปากไว้จะได้ไม่ลืมค่ะ


  พักผ่อนเยอะๆ ค่ะ

เมื่อร่างกายยังดีมีแรงอยู่
คิดว่าสู้ขยันรั้นไปทั่ว
พอหมดวันที่เผชิญเกินรู้ตัว
ใจก็รัวหัวก็ปวดรวดกายา

หากรักที่จะอยู่ดูคนรัก
หรืออยากทำงานหนักได้ถ้วนหน้า
ก็ต้องรู้ผ่อนพักสักเวลา
ให้กำลังฟื้นฟูมาค่อยสู้ไป

ยูริน


ดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะทุกท่าน

@ สงบ สงัด สลัด สนุก
สลาย สิทุกข์ สหาย
สกัด สะโอด สตางค์ สบาย
สะพาย สะอาด นิรันดร์

สมาน(ะ)ฉันท์ ๘ ๖

=====

บันดาลใจ จาก
"สงบ ฤาพบนิรันดร์"

กวีแก้ว พรรณราย   
19 กรกฎาคม 2563

@ มอง เมล็ดข้าวหนึ่งนั้น
.....เน่ามลาย
เพียงเพื่อพงศ์ขจรขจาย
.....จากเจ้า
หวงห่วงแต่ตนจะกลาย
.....กลับจบ
พันธุ์เผ่านั้นแน่เศร้า
.....สบสิ้นสูญสลาย