กวินพัฒน์
นักกลอนผู้อ่อนไหว
ออฟไลน์
กระทู้: 122
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
สมแล้วใจ (กวินพัฒน์)
มีสิ่งหนึ่งรู้สึกนึกกลัวนัก มิกล้าทักจักเพรียกเรียกหาใหม่ เหตุเพราะเคยทิ้งพรากเดินจากไป มิอาจอ้างเหตุผลใดฉันไม่มี
มิกล้ากล่าวอันใดฉันไม่กล้า เหตุเพราะว่าเรานั้นผันตัวหนี จะรู้สึกถึงรักในอีกที เหมือนติดหนี้หัวใจให้จำนน
แม้รู้สึกนึกได้ใจก็ช้ำ เพียงเพราะทำหัวใจให้สับสน ไม่แยแสแคร์ใจใครบางคน ก็สมแล้วกมลทนเอาเอง
กวินพัฒน์
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
กวินพัฒน์
นักกลอนผู้อ่อนไหว
ออฟไลน์
กระทู้: 122
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: สมแล้วใจ (กวินพัฒน์)
ยอมก้อมหน้ายอมรับกับสิ่งเกิด ชะตาเชิดระอาคงว่าใหม่ น้อมก้มหัวกับสิ่งที่ทำไป สมแล้วใจคนบ้าอย่าคร่ำครวญ
กวินพัฒน์
หายไปหลายวันนะครับน้องแก่น การบ้านคงเยอะ
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ยูริน
นักกลอนผู้อ่อนไหว
ออฟไลน์
กระทู้: 134
|
Re: สมแล้วใจ (กวินพัฒน์)
อยากสมน้ำหน้าครานี้บ้าง ใครเคยทำอ้างว้างช่างปั่นป่วน กาลเวลาพาใจให้ทบทวน หากสมควรรับกรรมแล้วทำไม
ยู
กลอนนะคะ วันนี้เวลาน้อย
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
•แก่นไม้๛•
คนชื่นชมทั้งอำเภอ
ออนไลน์
กระทู้: 118
|
Re: สมแล้วใจ (กวินพัฒน์)
คนเราอาจตัดสินใจพลาดไปบ้าง ทุกก้าวย่างล้วนตรึกตรองหรือไม่ใช่? ณ บางคราว…ก็ดีแล้วที่เลิกไป เลิกใส่ใจสิ่งที่ผ่านกาลล่วงเลย
สิ่งใดพลั้งในกาลเก่าเราขบคิด กาลวันหน้ารู้ถูกผิดก่อนเฉลย ประสบการณ์มาใหม่ไม่คุ้นเคย แต่สมองจักเปรียบเปรยพินิจครวญ.
•แก่นไม้๛•
ไม่เยอะ….แต่ยุ่งตลอดหาเวลาว่างไม่ได้เลยค่ะ |
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
กวินพัฒน์
นักกลอนผู้อ่อนไหว
ออฟไลน์
กระทู้: 122
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: สมแล้วใจ (กวินพัฒน์)
ยอมรับแล้วกับชะตาอย่างสาสม ทุกข์ระทมจมปรักรักไม่หวน ปล่อยเวลาทำงานหมั่นทบทวน คอยประมวลเรื่องเก่าแบบเข้าใจ
สมควรแล้วที่เจอแบบนี้บ้าง ทุกสิ่งอย่างเคยทำเขาช้ำได้ เจอเวรกรรมตามขู่อยู่เรื่อยไป สมแล้วไงถูกสาปส่งพร้อมลงทัณฑ์
กวินพัฒน์
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
พิกุลแก้ว
ผู้ดูแลบอร์ด
ออฟไลน์
กระทู้: 262
|
Re: สมแล้วใจ (กวินพัฒน์)
เรื่องความรัก อารมณ์ ความรู้สึก ความคิดนึกแตกต่างยามขับขาน ด้วยเหตุผลเป็นรองตามต้องการ อารมณ์ล้วนผสานตัดสินใจ
ณ เวลาตรงนั้นหวั่นวิตก ณ ตอนนี้เราหยิบยกมาคิดใหม่ แน่นอนว่า ต่างกาล ย่อมต่างไป ไม่อาจเทียบกันได้...เพราะต่างกัน.
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|