แม้สุดมือยื้อไว้ใจยังมั่น
แม้เธอหันจากไกลไปสุดช่วง
ยังมีรักตระหนักค่าสุดาดวง
ยังเอ่อล้นกลางทรวงดั่งดวงไฟ

โอ้รักนี้หรือร้ายดังพายุ
พัดปะทุโหมกระหน่ำทำหมองไหม้
หวังเพียงสุขกลับกลายทุกข์ทำร้ายใจ
เหมือนช้ำในลึกเร้นเกินเยียวยา

แต่ชีวิตยังคงต้องก้าวผ่าน
แม้วันวานมีรอยช้ำทำผวา
ความหวังใหม่ตั้งไว้ในเวลา
เพื่อรักษาแผลรักให้ลบเลือน

กวินพัฒน์

   ครับผม แปลกดีครับ แรกๆผมก็ไม่ได้ลองเปลี่ยน
ก็ได้เลยครับ ไม่เป็นไรหรอกครับทุกคนน่าจะเข้าใจดี