@ บ่นแก้ร้อน @

มองฟ้าครามยามเที่ยงเลี่ยงเปลวแดด
ระอุแผดร้อนผ่าวราวผิวไหม้
เมฆาล่องลอยจากฟากฟ้าไป
เพิ่มพูนให้ร้อนเพิ่มเติมทวี

กี่องศาฟาเรนไฮไปแล้วนั่น
เกินจำนรรจ์สรรคำพร่ำวจี
อยากเปลื้องผ้าโดดท่าน้ำฉ่ำชีวี
ดำผุดหนีไอร้อนตอนเที่ยงวัน

เป็นนกฮูกแก่แก่แพ้แสงจ้า
สุริยาพิโรจโกรธใครนั่น
จึงเปล่งแสงแรงล้นให้ทนกัน
แทบจะบั่นชีวินให้สิ้นแรง

กระต่ายสีเทา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: @ บ่นแก้ร้อน @ (อ่าน 795 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้