อ้อ มีอาชีพสายหลักนักวางแผน
รับเงินแสน(สาหัส)นะพี่ฉัน
เขาปราบปรามข้ามทวีปอย่างดุดัน
ยังหมายมั่นมาสุมรุมหลอกเรา

จงตื่นเถิดก่อนถูกจับกลับประเทศ
หรืออยากกลับไปปอยเปตให้หายเหงา
อย่ามาจีบขอบัญชีขี่ม้าเทา
ตื่นเถิดเจ้าก่อนจะหมดทดเวลา

รีบลากสายฉีดน้ำแรงดันสูง
หวังจับจูงพี่คืนถิ่นถวิลว่า
จะหวนคืนกลับพร้อมสติปัญญา
เร่งนำส่งโรงบาลบ้า...ในทันที.

ต้องแอบหลบกบดานทำงานหนัก
คอนโดพัก..ย้ายแห่ง..ทุกแหล่งที่
โทรทั้งวันปั้นถ้อยไม่ค่อยดี
หลอกคนนี้คนนั้นร้อยพันลวง

เพราะความซวยด้วยหนีัของศรีเจ้า
ชีวิตเศร้าหลงผิดตัองติดบ่วง
เธออยู่บ้านสราญรื่นสดชื่นทรวง
พี่หมดดวง...ตาละห้อย...น่าน้อยใจ


โดนสแกมแมวหลอกมาเป็นสแกมเมอร์
กลับบ้านยังจะถูกส่ง รพ. อีก
กุลหนอกุล  5555

Jannjao

ศรแล่นปักสลักตรงกบาลน้อง
ที่ครวญคร่ำร่ำร้อง..จริงใช่ไหม
หนี้มีเพียง"วงเหล้า"เคยกล่าวไป
แต่แน่ไซร้..ขายบ้านมาต่อดวง

ไอ้ที่ซวย..ซวยหนี้สตรีอื่น?!?!
เคยเห็นนั่งยิ้มระรื่นถึงแดนสรวง
มิใช่ว่า..ถูกเขานั้นล่อลวง
สู่ดงบ่วงแสกมเมอร์แบบเต็มใจ

พอได้กลับมาแล้วยังสาดสี
ว่าน้องนี้คือสาเหตุ..ซะที่ไหน(เล่า)!!
ส่งโรงบาลก็เพราะห่วงพี่จั่นเจา
เพื่อไปเอาบัตรตรวจ"คนต่างแดน"

ถูกปล้นไปแม้กระทั่งสัญชาติเชื้อ
ดีที่เหลือสังขารครบขาแขน
แม้นปากน้องมู่มุ่ยเหมือนรังแตน
แต่ก็แอ่นหน้าไปรับพี่กลับเรือน.(นะเออ)

รันทดจริงๆ หนังสั้นคุณธรรมแท้ๆ

ต้องเจ็บจุกทุกข์เข็ญเธอเป็นอื่น
ถ้อยคำยื่นหยามใส่หาใดเหมือน
เหยียดกันยิ่งทิ้งขว้างรักลางเลือน
สัญชาติเคลื่อน..ยกอ้าง..บัตรต่างแดน

พี่คนไทยใจซื่อด้วยถือสัตย์
ธงสะบัดทุกคราเปรียบขาแขน
ถึงตกต่ำไว้ลายยอมตายแทน
ดินกำแผ่น..ปกป้อง..พ้นผองภัย

มาบัดนี้ศรีแจ้งแสดงสิ้น
โฉมยุพินมั่นคงข้อสงสัย
สำเนียงขะแมร์..นั้นหนา..จะว่าไป
อยากบอกไว้..."บอง สลัน เนียง " มิเกี่ยงเลย

อยู่ขะแมร์นาน พูดไทยได้แค่นิดหน่อย 55
มาไล่ทำบัตรต่างแดนแระ

Jannjao

ถึงกับเปิด AI วอนให้ช่วย
เขียนแล้วโปรดแปลด้วย..ก่อนหยิบยื่น
แปลไม่ออกขอศอกกลับด้วยลำปืน
ก่อนจะมอบมาลัยคืนขออภัย

ดูภาษาท่าทางจะถนัด
แสดงชัดพลัดถิ่นไปที่ไหน
ถือกำเนิดเกิดที่แผ่นดินไทย
แต่ภาษาที่ใช้คือ "ขะแมร์"

คงจะเหงาสินะจึงหาพวก
เลยผนวกน้องเข้าอย่างไถแถ
อันนิสัยนักเลงชอบรังแก
ก็รับมาเผื่อแผ่กับน้องยา

ใช้สองมือตบบ่า...ใจเย็นเถิด
พยักเพยิดให้ตำรวจตรวจทีท่า
หรือจะเป็นสายลับกลับถิ่นมา
จึงร้องหา "บอง สลัน จอ น่ำ "ทุกค่ำคืน.

โปรดรับกลับคืนไปด้วยนะคร้าบบบบ อิอิ
อ้าวเห้ย.....ไหงเปลี่ยนเป็น บองสลันเนียง ไปแล้ว พี่จั่นแกล้งหนู แงๆๆๆ

ทุกคืนคราวหนาวเหน็บเจ็บใจยิ่ง
เหมือนถูกทิ้งเบื่อบ่นต้องทนฝืน
อยากหลบลี้หนีงานกลับบ้านคืน
แม่งามชื่นติดต่อยากลำบากจัง

ทั้งแชตไลน์เฟสบุ๊คจนจุกอก
ถูกเธอยกบล๊อคตรงโยนลงถัง
พออู้ฟู่ฟูเฟื่องเรื่องสตังค์
ส่งข้ามฝั่งหนีหน้ามิมาแล

ด่านสนิทปิดงับกลับไม่ได้
โกรธเป็นไฟลุกช่วงเรื่องดวงแข
ณ.ตอนนี้พี่ท้อร้องงอแง
เธอมิแคร์คิดทางแก้อย่างไร

พลันสติปัญญามาบังเกิด
บ้านหรูเลิศตรองตกเลิกยกให้
พินัยกรรมทำตายถวายไป
แก่วัดใหญ่ธรรมสถานเพื่องานบุญ

ข่าวประกาศออกไปในหน้าเฟส
ลงเบ็ดเสร็จ..เลยวันต้อง..ทรัพย์ล่องจุ๊น
ติดต่อก่อนสี่โมงเย็นแม่พิกุล
นั่งคอยลุ้น..คนหายลับ..รีบกลับคืน


555  ไม่ติดต่อมา จะส่งตรงโนติสข้ามประเทศมาให้

Jannjao

รีบแล่นกลับเสนอหน้าคราเร่งด่วน
เรื่องพี่ล้วนสำคัญ..กว่าสิ่งอื่น
ที่ชักช้าเพราะฟ้าฝนร้องครืนๆ
น้ำตารื้นกับประกาศที่กล่าวมา

น้องน่ะหรือห่วงสมบัติที่จัดให้
ย่อมมิใช่อยู่แล้วนะพี่จ๋า
แอบหนีไปไม่คิดจะกล่าวลา
ยังทำว่าถูกทอดทิ้งมิสนใจ

ยามติดสาวก็ลืมเสียพวกน้องนุ่ง
มิอยากยุ่งเลยเหินห่างหลีกทางให้
โดนเขาหลอกจนหมดตัวหรืออย่างไร
จึงแง่งอนวอนใส่อย่างแยบยล

หากจะเปลี่ยนพินัยกรรมจำต้องบอก
ที่ถูกหลอกไปต่างแดนตั้งแต่ต้น
อันตัวน้องวุ่นวายติดสินบน
เพื่อจะพาพี่หนีพ้นกลับบ้านเรา

หากกลับมาได้แล้ว..โปรดใช้หนี้
ติดสินบนมิมีฟรีนะตัวเจ้า
บ้านหรูเลิศที่ว่า"จำนอง"เอา
น้องนำเข้าสินเชื่อมิเผื่อใคร

ได้กลับแน่ประเทศไทยไม่ต้องห่วง
ใคร่ล่อลวงน้องจะจับกลับมาให้
จะกระโดดขาคู่จนสะใจ
พร้อมดอกเบี้ยบานตะไทให้รางวัล

มีเรื่องราวรออยู่...นะพี่เอ๋ย
ไฉนเลยจะละทิ้งไว้ที่นั่น
น้องรอมอบสัญญารับประกัน
พร้อมยอดหนี้รับขวัญกลับเมืองไทย.

ขู่เก่งเหมือนแมว อย่าร้องแง๊วๆแล้วกันนะ อิอิ

น้องที่รักทักท้วงพูดทวงหนี้
เจอหน้าที่เรื่องผุดร่ายชุดใหญ่
มรดกตกทอดมิปลอดภัย
จำนองไปซะแล้วหนอแก้วตา

บ้านตกอยู่กู้แกเถ้าแก่เส่ง
ดอกบานเบ่งเชียวนักขูดหนักหนา
ลำบากชัดขัดขัองหรือนัองยา
ข่าวกลับว่า..ติดหวยอยากรวยไว

บอกดิ้นรนขนทรัพย์แลกกลับพี่
แต่ลุงมีบ้านติดสะกิดไหล่
ฟัองเตือนแอทแชตเล่าจนเข้าใจ
ค้างหวยไว้หลายแสนแน่นอุรา

ไหนเคยพูดกับพี่ศรีจะเลิก
เลขเทียนเบิกครั้งสุดทัายจ่ายหมื่นกว่า
ตัดสินใจเปลี่ยนคำทั้งน้ำตา
อยู่ปอตเปตนี่แหละว้า ! ..อย่ากลับเลย


ไม่กลับแระ อยู่หาสาวขะแมร์ที่นี่ นี่แหละ 55

Jannjao

ผ่านเวทีตัดพ้อไปชุดใหญ่
เงินสินบนที่ค้างไว้..ไยไม่เอ่ย
ดอกเบี้ยบานก็เพื่อพี่เท่านั้นเลย
ส่วนที่เผยเรื่องหวยแค่ลงทุน

ลงทุนเพื่อจ่ายดอกนะคุณพี่
หายหน้าจากไปร่วมปี...น้องหัวหมุน
เสี่ยงร่ำลือจากชาวบ้านเรื่องพิกุล
อย่าได้วุ่นหูเบาไปเชื่อใคร

อยู่ปอยเปตเขตเทาเป็นเจ้าที่
คงอยู่ดี กินดี สิใช่ไหม
จึงไม่ยอมลาลับกลับเมืองไทย
ทิ้งน้องไว้วิ่งวุ่นอยู่ลำพัง

คงรวมหัวอยู่แก๊งคอลเซนเตอร์
สแกมเมอร์หนุ่มหล่อจนสาวคลั่ง
รับยูรินแน่งน้อยไปหรือยัง
หรือข้ามฝั่งไปแล้วนะแก้วตา

หัวใจพี่จึงหวนมิคืนกลับ
ยากบังคับจิตใจให้หวนหา
อาชญากรรมนำทางที่ผ่านมา
ทำอ้างว่า หนีหนี้ มาบดบัง

หรือตอนนี้ขาแข้งมีมีเหลือ
จึงมิเอื้อเดินทางตามใบสั่ง
แต่ฝีปากของพี่ยังเป๊ะปัง
น้องยังเหลือที่นั่งพร้อมกะลา

จะคอยเป็นน้องยาสารถี
นำคุณพี่ร่วมงานวัดจัดทีท่า
ไปรับส่งอย่างยินดีและปรีดา
น้องจัดหาอาชีพ...มารั้งรอ.

กะลานี้เพื่อเธอ....ฮิ้วๆๆๆ

นี่แหละหนาหาความเล่นตามเรื่อง
คงขุ่นเคืองโกรธเขาถูกเล่าต่อ
แล้วตีพายหงายงัดเพราะขัดคอ
หวยหนี้หนอโน่นนั่นว่ากันไป

พี่อยู่ดีมีสุขมิทุกข์แล้ว
เรื่องร้ายแผ่วพ้นเพทหมดเหตุใหญ่
ด้วยดวงจิตคิดทางต่างกันไกล
เจ้าหลงใหลอบายมุขอยู่ทุกวัน

พี่สุขศรีดีไหมอยากใคร่บอก?
คนภายนอกถาแถจนแปรผัน
กินของหรูปูปลาสารพัน
เพราะงานนั่นเพิ่มยอด..ตลอดมา

ได้เจอะเจอเพื่อนทาสทุกชาติสิ้น
น้องยุพินคู่ภักดิ์งามหนักหนา
เรื่องรวบรัดตัดแขนแสนธรรมดา
คนก่อนหน้าเหลือข้างจงวางใจ

เธอฝันหรูคู่จิ้น..หากินกับวัด
แผนการจัดซื้อหากะลาใหม่
ขาแขนเหน็บ..เก็บเองคือแม่..ร่อแร่ไป
พี่อยู่ไกล...รวยและรอด....ทำยอดดี

จะกลับหัวหน้าม่ะให้กลับ ทำยอดได้ดี อยู่สบายจ้า
อ้อ..กะลาต้องใช้เองหาเงินใข้หนี้เองนะ

Jannjao

หากวันใดได้ยอดแค่สองหลัก
ยังจะเป็น"ลูกรัก"หรือ"ลูกผี"
เงินที่รับกลับคืน..ได้ตายฟรี
แทนที่จะจ่ายหนี้ที่เมืองไทย

รักน้องเกินเหลืออดประชดถ้อย
คิดยิบย่อยจากเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่
ใครจะรักพี่เท่าน้องได้ไง
ถูกหลอกแล้วนะรู้ไหม...พี่จั่นเจา

พี่เคยบอกสัญญาวาจามั่น
ตอนเรานั้นสี่ขวบยามน้องเศร้า
พี่นั้นจะจ่ายให้ครั้งวัยเยาว์
ดูแลเจ้าจนเติบใหญ่อย่ากังวล

ไฉนจึงลืมสิ้นวาจาสัตย์
ทำผ่อนผัดขัดขืนตั้งแต่ต้น
หรือที่คุยอยู่นี้แค่หุ่นยนต์
พี่มิได้เป็นคน..อย่างนั้นฤา

หมดไปแล้วสำนึก"ที่รักน้อง"
คนที่เคย"ปกป้อง"เหลือเพียงชื่อ
กราบอำลาอาลัยด้วยสองมือ
มรดกมิต้องยื้อกับผู้ใด.

มรดกตกแน่เถ้าแก่เส่ง
มีกางเกง..ตาก..ราวค้างคราวให้
ติดหวยหน..วนเวียนมิเปลี่ยนใจ
จะเหลือใดเล่าน้องจงตรองดู

เคยเอ่ยปากฝากคำพี่จำมั่น
สัญญากันย้ำเน้นเพื่อนเล่นคู่
จนเติบใหญ่มิห่างเคียงข้างพธู
ร่วมช่วยสู้ฟันผ่าผ่านราตรี

เวลาล่วงนวลแน่นั้นแปรเปลี่ยน
เพราะพากเพียรอยากหวยซุกหวยหนี้
รักเกลียดชังยังห่วงหวงฤดี
อารมณ์ตีกันยุ่งเป็นตุงนัง

คนอื่นบอกหลอกพี่ยังดีกว่า
ลวงตัดขาเหลือแขนกับแผ่นหลัง
สแกมเมอร์เจอสแกมแมวออกแนวพัง
หมดสตังค์สิ้นบ้านสะท้านใจ

ถึงบัดนี้ศรีหนอเคืองต่อว่า
อ้างวาจาเสียสัตย์ตระบัดใส่
พี่นั่งคิดเรื่องทุกข์ดันสุขไป
ม่ะ..เร็วไว...มาเป็นสแกมเมอร์....จะได้เจอกัน


มานี่เหอะ...ที่นี้ ได้เจอกันทุกวัน  บ้านมรดกยกให้เฮียเส่ง แกไปเถอะ

Jannjao

อันแขนขาตัวเองที่หายวับ
ยังขยับมาเล็งแขนขาฉัน
หวังดีหรือหวังลวงบ่วงสัมพันธ์
เอ่ยมาตั้งยาวนั้น...อ้อ! มีที่มา

ความอู้ฟู่ปูคำ"สบาย"ไว้
หวังลากไส้น้องไปกก ถกหนังหน้า
บัดเดี๋ยวนี้ลับลวงกับน้องยา
ทำตีเนียนเข้าว่าเพราะห่วงใย

เรื่องหนี้สินกินหวยแค่ข้ออ้าง
เพียงส่งเงินกลับมาบ้าง..ใช่เรื่องใหญ่
หากสบายแน่แท้...น้องดีใจ
คงมิใช่ป่านนี้ เหลือแค่คอ

ส่งเงินมาบ้างสิ "ข้อพิสูจน์"
มิหวังขูดหวังรีดหรอกนะพ่อ
หากmoney มันสะพัดก็อย่ารอ
ส่งมาต่อทางนี้จะใช้แทน(นะจ๊ะจุ๊บๆ).

ตล๊อดดดด หลอกใครไม่ได้ก็มาหลอกน้องนี่แหละ

เขม็งจ้องน้องจ๋าทำมาเกี่ยง
พูดละเลี่ยงคล้ายพี่คนมีแผน
เชื้อเชิญเคลื่อนเยือนถิ่นสู่ดินแดน
ปอตเปตแลนด์โอ่อ่ามิน่ากลัว

เพราะคิดถึงจึงชวนเนืัอนวลเจ้า
ไยร้องเล่า..เหมือนจะตายเสียดายหัว
ที่นี่สนุกสุขสลดจนหมดตัว
สิ่งเมามัวมากล้นหากสนใจ

คำพูดเตือนเหมือนโพรงโยงกระรอก
แค่อยากบอกตามตรงเผื่อสงสัย
แล้วที่แจ้งแถลงสั่งส่งตังค์ไป
อ่ะที่ได้...คนละครึ่งพลัส...จัดไปนะเธอ


ใช้คนละครึ่งไปก่อนนะ หมดโปรค่อยว่ากัน

Jannjao