"ฉันรักพี่"


ฉันวิ่งตามพี่ชายแต่ท้ายบ้าน
เลาะฝั่งธารเข้าทุ่งมุ่งเดินเข้า
ล้อกระซิกหยิกแขนแล่นเหยียบเงา
พี่ก็เย้ายีหัวฉันตัวเซ

ทุกเช้าพี่ออกทุ่งมุ่งงานไร่
ฉันรีบไวดักหน้า..หลอกตาเข
พี่ยิ้มขำแอบแกล้งแสร้งโยเย
ไม่ลังเลยีหัวคว้าตัวเดิน

เดินตามหลังไม่เบื่อมองเหงื่อพี่
ใจเต้นถี่ทุกบ่อยพลอยแอบเขิน
ฉันคิดไกล..ทั้งรู้ดูห่างเกิน
แอบหยอกเอินเกินพี่นี้ทุกวัน

แดดท้องนาหน้าฝนระคนหวาม
ฉันมองตามพี่ไปใจก็หวั่น
แม้เพียงใกล้ไกลห่างทางสัมพันธ์
พี่มองฉันเช่นไรฉันใคร่รู้

อยากตะโกนให้สนั่น “ฉันรักพี่!
เพียงแต่คิดเท่านี้..พี่มองอยู่
สายตาเข้มบอกนัยใจเอ็นดู
มิกล้าสู้สายตาคราพี่มอง

พี่หยิบลอบเข้าใกล้ใจขี้ขลาด
แอบหวังวาดสัมพันธ์มั่นเราสอง
พี่ขยับแนบใกล้ใจแทบกอง
เสียงพี่ก้องภวังค์คลาย..ในทันที

“พี่ได้ปลาน้องชอบจะมอบเจ้า
หากจะเอาเถิดยอม..หอมแก้มพี่
แทนของหมั้นวันหน้าถ้าฤกษ์ดี
รับไว้ซี..พร้อมใจให้หมดเลย”



masapaer

ปล.ย้อนยุคกันสักนิด...

เสียงคร่ำครวญหวนไห้ด้วยใจรัก
ผูกสมัครเนิ่นนานจนหวานเผย
กระซิบกระซาบวาบหวามข้อความเปรย
คำพูดเอ่ย..."มอบไว้ยกให้ปลา"

อยู่ข้างข้าง..หลังพุ่ม..พงสุมซ่อน
มิรู้ก่อน...คือใคร..อะไรดอกหนา
คอนเท้นท์ชิดติดจอตามต่อมา
หวังซีนหน้า...ได้เห็นสิ่งเป็นจริง

ลุ้นหอมแจก..แลกปลาอย่างบ้าคลั่ง
แหม..เขินจัง...ภาพแท้...จูบแม่หญิง
เผลอ..เสียงแกรก..เราเหยียบกลาง...ไม้ข้างพิง
ชายลุกวิ่ง...หญิงเกาะพ่วง..ทิ้งพวงปลา


เฮ้ย...อดดูเลยท่านผู้ชม  หอมแก้มแลกปลา


Jannjao

อกอิแม่จะวายเสียงไม้ลั่น
ก้าวเท้ามั่นโกยแนบแทบผวา
ใกล้จะดีอีกนิดเดียวอยู่เชียวนา
ไอ้!พี่บ้าจั่นเจาแอบเฝ้ามอง

เป็นไม้เบื่อไม้เมามิเข้าขา
เป็นคนบ้าขัดใจเทียวไล่จ้อง
คอยยียวนกวนใจไม่ปรองดอง
สร้างแต่เรื่องขวางคลองต้องเอาคืน

เสียดายปลาชะมัดอยากซัดหน้า
พี่เสือบ้าวิ่งก่อนตอนป่าตื่น
เอ๋อเลิ่กหลั่กผลักลมทำขมกลืน
ใครกล้ายืนกลัวผีหนีซีวะ

masapaer


พี่จั่นนะพี่จั่น  

(พี่เสือบ้าวิ่งก่อนตอนป่าตื่น
เอ๋อเลิ่กหลั่กผลักลมทำขมกลืน
ใครกล้ายืนกลัวผีหนีซีวะ)



บอกอีกที..พี่เสือ..เชื่อไม่ได้
เจอะเจอใคร..เที่ยวยืมแล้วลืมดะ
เคยเตือน..แต่..แปร์ว่าจุ้นวุ่นวายน่ะ
ใช่แส่นะ...กลัวจะพลั้ง...ด้วยหวังดี

เสียงคุยฟุ้งทุ่งทั่ว..ข่าวรั่วไหล
คนนี้ไง..กลับกลอกหลอกหญิงถี่
ล่าได้แล้ว..แจวทิ้งชิ่งทันที
ที่เตือนนี่...เพราะรักนะ..กลัวจะตรม


555   เอาน่า..เตือนเพราะเป็นคนบ้านเดียวกัน


Jannjao

พี่อิจฉาใช่ไหมไฉนเล่า
พี่จั่นเจาเฝ้าแกล้งแสร้งคอยข่ม
หากว่าพี่กลัวฉันนั้นระทม
พี่เลิกล้มยียวนกวนฉันที

วัยจะเลยล่วงผ่านคานรออยู่
ยังไร้คู่รู้ซะนะคุณพี่
เขาเอ็นดูกับฉันนั้นหลายปี
ทั้งมากมีน้ำใจให้ปูปลา

พี่จะคอยกีดกันฉันถึงไหน
คนอะไรใจดำทำลอยหน้า
หากไร้คู่อยู่เดี่ยวเปลี่ยวเอกา
เป็นเพราะว่าพี่จั่นนั่นเลยเชียว

masapaer

หวังดีอะไร อิจฉาน่ะสิ ตัวเองไม่มีแฟน
 

นี่แหละหลงกงจักรเพราะรักติด
ยื่นความคิด..ร้อยพันมิหันเหลียว
นัองเจ้าขา..ตาแล..ห่วง..แดเดียว
ด้วยเกินเอี่ยว...คว้าไขว่..หัวใจปอง

เอาเถอะหนาหาความไปตามสั่ง
ถึงเกลียดชัง..ไล่กลับ..ยังจับจ้อง
ถึงไร้สิทธิ์อิจฉาในครามอง
พี่ถือครอง..สนิท..แค่นิทรา


Jannjao

ตามรังควาญฉันไปในนิมิต
เทียวสะกิดก่อกวนชวนผวา
หลับหลับตื่นทำไงใครเยียวยา
ฉันจะบ้ากัดหูคอยดูเชียว

คืนทั้งคืนคอยหลอกแกล้งบอกรัก
พลันก็เปลี่ยนหน้ายักษ์ได้สักเดี๋ยว
พักก็ยวนกวนใจวุ่นวายเทียว
พลันก็เลี้ยวแกล้งหายไปจากกัน

ฉันจะตั้งใจนอนก็ร้อนเร่า
จะต้องเอาเลขเด็ดเคล็ดความฝัน
หากเลขเคลื่อนวันนี้หนีให้ทัน
จะไล่ฟันหั่นสับให้ยับเยิน

 

masapaer

ความหวังของอนาคต ลงทุนต่อยอดค่าสินสอดพี่เสือน่ะ

เรื่องเล่าน่ะ..ทะเลาะใครที่ในฝัน
เพ้อรำพัน..มิชัดพาลขัดเขิน
เหตุนิทราคราครั้งเกิดบังเอิญ
ป้าเพลิดเพลิน...แค้นเก่า..ต้องเข้าใจ

ปล่อยๆจิต...คิดวางบ้างนะครับ
ฝึกระงับ...ขุ่นข้องจะผ่องใส
จงเกื้อหนุนสุนทานเนิ่นนานไป
หวังบุญใหญ่...กระชาก..ลงจากคาน


อ้อ..คานรั้วนะครับ   ป้าแปร์ก็ชอบปีนเล่น
เป็นห่วง ...กลัวแกตก


Jannjao

หนอยหาเรื่องเคืองขุ่นให้หมุนหัว
เหน็บรัวรัวปากจัดเดี๋ยวมัดถ่าน
เผาให้สิ้นกลิ่นซากมากรำคาญ
ตัวหนังยาน..คานสูงกว่ายังว่ากัน

เคยคิดเห็นเป็นพี่นานปีนัก
เกือบจะรักภักดิ์สวาทร่วมวาดฝัน
ปากแบบนี้ผีเจาะเดี๋ยวเฉาะฟัน
ให้สนั่นก่อนควงแล้วถ่วงดิน


Masapaer

ตัวเองอยู่สูงกว่า ลงมาให้ได้ก่อนเถอะ






 

คำจี้จุดหลุดกัน..ของมันขึ้น
แปร์หน้าอึน..โกรธแรงตัวแข็งหิน
แค่แหย่แล้วแซวหาคิดว่าชิน
หยาดหยดริน..ปาดแขน...แม่แค้นเคือง

โอ้ละหนอขอโทษ..โปรดยกให้
จักว่าใหม่...ปรับปลูกต้องถูกเรื่อง
"คาน"ฟังแล้ว...แมวยังช้ำ...น้ำตาเนือง
"คอนโดเมือง"  เปลี่ยนหนา..สูงกว่าคาน


คอนโด สูงกว่า คานรั้วเยอะ  พี่ว่า คงปีนเล่นอีกนาน


Jannjao

 

คอนโดสูงเสียดฟ้าว่าสูงนัก
ปีนเล่นหนักสบายใจไร้คนผ่าน
พี่อยู่ดาดฟ้าไงให้รำคาญ
ฉันอยู่เท่ายอดตาลมันโอเค

พี่ต่อกลอนกับฉันจนวันนี้
คู่หมายหนีเพราะพี่จั่นนั้นเจ้าเล่ห์
รับผิดชอบฉันซะอย่าโลเล
คิดจะเทอย่าฝันฉันไม่ยอม


มะฉะแป้



คุณพี่คะ มันสูงขึ้นไปเรื่อยแล้วนะคะ ลงม๊า
เดี๋ยวผีผลัก 555

พี่เสือลี้หนีตาย..หลบหายหัว
ด้วยคงกลัว...ชีวิตเข้าอยู่เตาหลอม
แปร์หยิบยื่นขื่นขมระทมตรอม
ขยันซ้อม..รังแกเขา..ขู่เผาไฟ

อนิจจัง..ขังคู่อยู่แต่ห้อง
อย่าอยากลอง..ตีจาก..ต้องลากไส้
ฟังห้ามเถียงเกี่ยงก่อนหรืองอนใด
ที่รับไม่ได้..งานเด็ด..ใช้เช็ดขี้แมว


คนก่อนคงเบื่อทั้งแมว และ คนเลี้ยงแมวน่ะ 55


Jannjao