เมาแล้วไง


พอเริ่มสร่างวางท่าว่าจะดุ
พี่สิยุมุสาคาไหเหล้า
นี่ห้องฉันพี่มองจ้องหน้าเงา
อย่ามาเย้ายุแหย่แปร์จะนอน

ถอยออกไปอีกก้าว..อ้าว!ไวเซ่!
ลูกฉันเหล่ลำกล้องจ้องให้หลอน
เดี๋ยวเสยคางพ่นพิษจะลิดรอน
เทียวมาย้อนสะกิดเดี๋ยวบิดสะดือ

Masapaer

พี่สิเมาเข้าห้องผิดแล้ว ออกไปค่ะ ไปไป๊




ตาหรือปากก่อนดี

หลับสนิทตกใจตื่นในห้อง
ลืมตาจ้องแปร์ประหลาดพาดปืนถือ
หลับตาร้องก้องกึกอย่ายึดยือ
ต้องสิ้นชื่อไกสั่นจะลั่นจริง

เราตระหนกตกใจเรื่องไรวะ
เธอด่าดะโวยวายคล้ายไรสิง
บอกแอบบุกมาในห้องควรตัองยิง
ทำนอนนิ่งรอท่าอนาจาร

มองดุ้นยาวขาวข้นบนไหล่น้อง
ส่งเสียงร้องตกใจดั่งไข่ห่าน
ขู่แปลกแปลกแบกหลอดไฟมิได้การ
แม่นงคราญ...ฝันยังเซ่อละเมอเดิน



ละเมอเดินผิดห้องจ้า 555

Jannjao

ยัง...ยังอีก ยังไม่รู้ตัว



ดูให้ดีสีห้องต้องสงสัย
สีเทาอ่อนละไม..ไยผาดเผิน
ห้องของจั่น..เทาอมฟ้า..บ้าจริง!..เชิญ!
คล้ายกันเกินไม่ระวังยังทำงง

ทำตกใจไขสือดื้อชะมัด
คงเมาจัดปัดเป๋เซจนหลง
พูดเสียมั่นฉันละเมอเผลอเดินตรง
ท่าพี่คงเหลือฤทธิ์พิษสุรา

แบกหลอดไฟข่มขู่รู้ว่าพี่
เหน็บเอวมีสามห้าเจ็ดเคล็ดกันท่า
ละเมอนอนเตียงน้อง..ต้องลุกมา!
กระสุนผ่าหมากเปรี้ยง..เลี้ยงไม่โต!


masapaer


เตียงน้องลุกเลย! สีเทาอ่อนห้องหนู
เมาหนักนะเรา ใครผสมเหล้าขาวให้พี่จั่นวะคะ  555

มะสะแปร์แน่ใจอยากได้ห้อง
แม่นวลน้องตู่คำทำโมโห
ก่อกวนทั่วหัวเสแบบเยโย
ท่องนะโมยกให้พี่ใจดี

ถึงเตียงเก่าเล่าความแจ้งตามเรื่อง
อย่าขุ่นเคืองเลยหนาถ้าบอกศรี
ก่อนจะนอนธูปไหว้แทนไมตรี
เหล่าภูติผีหลายกลุ่มคอยคุ้มครอง

ยามได้ยินเสียงสวนอย่าชวนเรียก
อันปากเปียกแบบเก่าพาเศร้าหมอง
อาหารถวายสามมื้อจำถือตรอง
อ้อ..อย่าร้อง..หากเห็น...แบบเป็นตัว



สบายใจ  บอกน้องหมดแระ

Jannjao