ฉันกลับมาอ่านกลอนย้อนความหลัง
กลอนเหมือนดั่งบทบันทึกที่ขีดเขียน
หลายเหตุการณ์ผ่านมาเป็นบทเรียน
ต้องพากเพียรอดทนพ้นผ่านไป

กลับมาเก็บกลอนเก่าเอาใส่แฟ้ม
เหมือนได้แง้มความหลังยังนึกได้
หลายบทกลอนรื้อฟื้นก็ชื่นใจ
ต้องเก็บไว้ก่อนเลือนหายหาไม่เจอ..
 

  

เก็บกลอนเซฟเก็บป๋าดีกว่านะ
แผล็บเดียวอ่ะหายไป ใคร่อยากถาม
น้องนุ่งหนาอยู่เหย้าคอยเฝ้ายาม
ต้องเที่ยวถามตามหาป๋าที่ใด

สนามบอลที่ไหนใคร่บอกนิด
จะตามติดได้เห็นเล่นแถวไหน
อยากจับขามัดบอร์ดตลอดไป
ต่อกลอนใจที่นี่อย่าหนีนะ


555

Msp.

แต่ง(กลอน)ไปได้ยังไงก็ไม่รู้
ย้อนอ่านดูกลอนใครไยเปะปะ
บางบทกลอนทำไมไร้สาระ
เราคงจะใกล้บ้ากลอนพาไป

มานึกถึงตอนนี้มีแต่ขำ
แทบจะจำกลอนเก่าเกือบไม่ได้
เฮ่อ..แต่งตามอารมณ์ล่องลอยไกล
กลอนจากใจคนใกล้บ้าอย่าว่ากัน(นะ)
 

กลอนของคนใกล้บ้ามิว่าหรอก
แปร์ขอบอกจากใจมิใช่ปั่น
ป๋าแค่เฉียดเบียดบ้ามาบางวัน
แต่ป๋าจั่นพิกุลก๋าบ้าหนักเกิน

แปร์ต้องคอยดูแลแย่ทั้งคู่
ส่วนน้องหมูอยู่ดีไม่มีเขิน
ลงกลอนกานท์สานฝันมั่นสุดเพลิน
กลอนดำเนินตามกระแสเผยแพร่ไป

พี่ระนาดขาดกลอนร้อนใจนัก
คงงานหนักทับร่างทั้งมิไหว
หากทิ้งร้างห่างเหินเดินหนีไกล
จะจุดไผเผาบอร์ดวอดซะเลย  



 

Msp.

ไม่เป็นไรค่ะป๋าแค่เฉียด มีคนเหยียบเส้นบ้าเข้าไปแล้วล่ะ เดินระวังนะคะ  555